intercursus <Abl. -ū> m (intercurro)
inter-cursō <cursāre> Intens. v. intercurro
2. Lucr. (in Tmesis); Plin.
inter-currō <currere, currī, cursum>
inter-currō <currere, currī, cursum>
| intercursō |
|---|
| intercursās |
| intercursat |
| intercursāmus |
| intercursātis |
| intercursant |
| intercursem |
|---|
| intercursēs |
| intercurset |
| intercursēmus |
| intercursētis |
| intercursent |
| intercursābam |
|---|
| intercursābās |
| intercursābat |
| intercursābāmus |
| intercursābātis |
| intercursābant |
| intercursārem |
|---|
| intercursārēs |
| intercursāret |
| intercursārēmus |
| intercursārētis |
| intercursārent |
PONS OpenDict
Vuoi aggiungere una parola, una frase o una traduzione?
Inviaci un nuovo contributo per il PONS OpenDict. I suggerimenti inviati vengono esaminati dalla redazione di PONS e inseriti di conseguenza nei risultati.
Nessuna frase d'esempio disponibile
Prova con un'altra voce.