cōntiōnābundus <a, um> (contionor)
- contionabundus (m. Akk)
-
con-trucīdō <trucīdāre>
1.
2. übtr
| contruncō |
|---|
| contruncās |
| contruncat |
| contruncāmus |
| contruncātis |
| contruncant |
| contruncem |
|---|
| contruncēs |
| contruncet |
| contruncēmus |
| contruncētis |
| contruncent |
| contruncābam |
|---|
| contruncābās |
| contruncābat |
| contruncābāmus |
| contruncābātis |
| contruncābant |
| contruncārem |
|---|
| contruncārēs |
| contruncāret |
| contruncārēmus |
| contruncārētis |
| contruncārent |
PONS OpenDict
Vuoi aggiungere una parola, una frase o una traduzione?
Inviaci un nuovo contributo per il PONS OpenDict. I suggerimenti inviati vengono esaminati dalla redazione di PONS e inseriti di conseguenza nei risultati.
Nessuna frase d'esempio disponibile
Prova con un'altra voce.