per-mētior <mētīrī, mēnsus sum>
2. nicht klass.
3. Mart. (Part. perf permēnsus auch pass.)
permitiālis <e> (permities) Lucr.
permeābilis <e> (permeo)
per-meō <meāre> poet; nachkl.
1.
| permētior |
|---|
| permētīris |
| permētītur |
| permētīmur |
| permētīminī |
| permētiuntur |
| permētiar |
|---|
| permētiāris |
| permētiātur |
| permētiāmur |
| permētiāminī |
| permētiantur |
| permētiēbar |
|---|
| permētiēbāris |
| permētiēbātur |
| permētiēbāmur |
| permētiēbāminī |
| permētiēbantur |
| permētīrer |
|---|
| permētīrēris |
| permētīrētur |
| permētīrēmur |
| permētīrēminī |
| permētīrentur |
PONS OpenDict
Vuoi aggiungere una parola, una frase o una traduzione?
Inviaci un nuovo contributo per il PONS OpenDict. I suggerimenti inviati vengono esaminati dalla redazione di PONS e inseriti di conseguenza nei risultati.
Nessuna frase d'esempio disponibile
Prova con un'altra voce.
Cerca nel dizionario
- permansio
- permarceo
- permarinus
- permaturesco
- permeabilis
- permētiāminī
- permetior
- permingo
- permirandus
- permirus
- permisceo