exululātus <a, um> P. Adj. zu exululo
1.
re-pullulō <pullulāre> nachkl.
| exululō |
|---|
| exululās |
| exululat |
| exululāmus |
| exululātis |
| exululant |
| exululem |
|---|
| exululēs |
| exululet |
| exululēmus |
| exululētis |
| exululent |
| exululābam |
|---|
| exululābās |
| exululābat |
| exululābāmus |
| exululābātis |
| exululābant |
| exululārem |
|---|
| exululārēs |
| exululāret |
| exululārēmus |
| exululārētis |
| exululārent |
PONS OpenDict
Vuoi aggiungere una parola, una frase o una traduzione?
Inviaci un nuovo contributo per il PONS OpenDict. I suggerimenti inviati vengono esaminati dalla redazione di PONS e inseriti di conseguenza nei risultati.
Nessuna frase d'esempio disponibile
Prova con un'altra voce.
Cerca nel dizionario
- exubero
- exui
- exul
- exulceratio
- exulcero
- exululārem
- exululatus
- exululo
- exunctus
- exundatio
- exundo