advectīcius <a, um> (adveho)
advectus <ūs> m (adveho) Tac.
adversor <adversārī> (adversus)
| advectō |
|---|
| advectās |
| advectat |
| advectāmus |
| advectātis |
| advectant |
| advectem |
|---|
| advectēs |
| advectet |
| advectēmus |
| advectētis |
| advectent |
| advectābam |
|---|
| advectābās |
| advectābat |
| advectābāmus |
| advectābātis |
| advectābant |
| advectārem |
|---|
| advectārēs |
| advectāret |
| advectārēmus |
| advectārētis |
| advectārent |
PONS OpenDict
Vuoi aggiungere una parola, una frase o una traduzione?
Inviaci un nuovo contributo per il PONS OpenDict. I suggerimenti inviati vengono esaminati dalla redazione di PONS e inseriti di conseguenza nei risultati.
Nessuna frase d'esempio disponibile
Prova con un'altra voce.
Cerca nel dizionario
- adumbratio
- adumbratus
- adumbro
- aduncitas
- aduncus
- advectābit
- advecticius
- advectio
- advecto
- advectus
- adveho