summātim ADV (summus)
com-moveō <movēre, mōvī, mōtum>
1.
4.
5.
6.
7.
-
- hervorrufen, veranlassen, erregen [ iram tyranni; tumultum; misericordiam; dolorem; risum; invidiam in alqm ]
8. Verg.
| commovēō |
|---|
| commovēs |
| commovēt |
| commovēmus |
| commovētis |
| commovēnt |
| commovēam |
|---|
| commovēās |
| commovēat |
| commovēāmus |
| commovēātis |
| commovēant |
| commovēbam |
|---|
| commovēbās |
| commovēbat |
| commovēbāmus |
| commovēbātis |
| commovēbant |
| commovērem |
|---|
| commovērēs |
| commovēret |
| commovērēmus |
| commovērētis |
| commovērent |
PONS OpenDict
Vuoi aggiungere una parola, una frase o una traduzione?
Inviaci un nuovo contributo per il PONS OpenDict. I suggerimenti inviati vengono esaminati dalla redazione di PONS e inseriti di conseguenza nei risultati.