Traduzioni di „regeringsambtenares“ nel dizionario olandese » tedesco

re·clas·se·rings·amb·te·naar <reclasserings|ambtenaren> [reklɑserɪŋsɑmtənar] SOST m

reclasseringsambtenaar

Bewährungshelfer m

re·ge·rings·we·ge [reɣerɪŋsweɣə]

van regeringswege

von Regierungsseite

van regeringswege (officieel)

regierungsamtlich

re·ge·rings·krin·gen [rəɣerɪŋskrɪŋə(n)] SOST pl

in regeringskringen

in Regierungskreisen

re·ge·rings·be·leid [rəɣerɪŋzbəlɛit] SOST nt geen pl

regeringsbeleid

Regierungspolitik f

re·ge·rings·be·sluit <regeringsbesluit|en> [rəɣerɪŋzbəslœyt] SOST nt

regeringsbesluit

Regierungsbeschluss m

re·ge·rings·lei·der <regeringsleider|s> [rəɣerɪŋslɛidər] SOST m

regeringsleider

Regierungschef m

re·ge·rings·ze·tel <regeringszetel|s> [rəɣerɪŋsetəl] SOST m

regeringszetel

Regierungssitz m

amb·te·na·res <ambtenares|sen> [ɑmtənarɛs] SOST f

ambtenares forma femminile di ambtenaar

Vedi anche: ambtenaar

amb·te·naar <ambte|naren, ambtenaar|s> [ɑmtənar] SOST m

ambtenaar

Beamte(r) m

bosbouwkundig ambtenaar

Forstbeamte(r)

burgerlijk [o. civiel ] ambtenaar

Zivilbeamte(r)

ambtenaar in vaste dienst

Beamte(r) auf Lebenszeit

ambtenaar in tijdelijke dienst

Beamte(r) auf Zeit

ambtenaar bij het Openbaar Ministerie

Beamte(r) bei der Staatsanwaltschaft

ambtenaar van de gerechtelijke politie

Kriminalbeamte(r)

rechterlijk ambtenaar

Gerichtsbeamte(r)

rechterlijk ambtenaar

Justizbeamte(r)

de rechtspositie van de ambtenaar

das Beamtenverhältnis

ambtenaar van de burgerlijke stand

Standesbeamte(r)

ambtenaar van de veiligheidsdienst

Sicherheitsbeamte(r)

re·ge·rings·tijd SOST m

regeringstijd → regeringsperiode

Vedi anche: regeringsperiode

re·ge·rings·pe·ri·o·de <regeringsperiode|n, regeringsperiode|s> [rəɣerɪŋsperijodə] SOST f

regeringsperiode

Legislaturperiode f

re·ge·rings·pe·ri·o·de <regeringsperiode|n, regeringsperiode|s> [rəɣerɪŋsperijodə] SOST f

regeringsperiode

Legislaturperiode f

re·ge·rings·par·tij <regeringspartij|en> [rəɣerɪŋspɑrtɛi] SOST f

regeringspartij

Regierungspartei f

re·ge·rings·cri·sis <regeringscrisis|sen, regerings|crises> [rəɣerɪŋskrizɪs] SOST f

regeringscrisis

Regierungskrise f