Traduzioni di „dźwięczny“ nel dizionario polacco » francese

dźwięczny AGG

dźwięczny

sonore

Esempi monolingue (non verificati dalla Redazione di PONS)

polacco

Jest to siódma litera alfabetu baszkirskiego, w którym oznacza dźwięk [ð], tj. spółgłoskę szczelinową międzyzębową dźwięczną.

pl.wikipedia.org

W rutulskim oznacza dźwięk [ɣ], czyli spółgłoskę szczelinową miękkopodniebienną dźwięczną.

pl.wikipedia.org

Ɣ, ɣ – litera alfabetu łacińskiego bazowana na greckiej literze "gamma" γ. W międzynarodowym alfabecie fonetycznym używana jest do zapisu spółgłoski szczelinowo miękkopodniebnej dźwięcznej.

pl.wikipedia.org

W abchaskim oznacza dźwięk [ʒ], czyli spółgłoskę szczelinową zadziąsłową dźwięczną, a w kabardyjskim [ʒʲ], czyli palatalizowany wariant wyżej wspomnianej spółgłoski.

pl.wikipedia.org

D (minuskuła: d) – czwarta litera alfabetu łacińskiego, szósta litera alfabetu polskiego, w którym służy do oznaczania spółgłoski zwartej zębowej dźwięcznej.

pl.wikipedia.org

Np. pod koniec okresu istnienia zanikły opozycje spółgłosek twardych i miękkich oraz dźwięcznych i bezdźwięcznych.

pl.wikipedia.org

W dołgańskim i jakuckim oznacza dźwięk [ɟ], czyli spółgłoskę zwartą podniebienną dźwięczną.

pl.wikipedia.org

Terytorialny śpiew (wydawany przez samca na wiosnę, zarówno w dzień, jak i w nocy) to dźwięczne, wibrujące trele, przypominające ćwierkanie lub bulgotanie.

pl.wikipedia.org

Fonetyka języka charakteryzuje się zanikiem spółgłosek faryngalnych ħ i ʕ, oraz bezdźwięcznych i dźwięcznych spółgłosek szczelinowo-międzyzębowych ð, θ i ðˤ.

pl.wikipedia.org

Taff et al. (2001: 234) we współczesnych wschodnioaleuckich praktycznie nie ma opozycji dźwięczne: bezdźwięczne przy nosowych, sybilantach i sonorantach.

pl.wikipedia.org