Traduzioni di „deklinacyjny“ nel dizionario polacco » inglese

deklinacyjny AGG

deklinacyjny końcówka:

deklinacyjny

declensional

wzorzec deklinacyjny

declension paradigm

Esempi per deklinacyjny

wzorzec deklinacyjny

declension paradigm

Esempi monolingue (non verificati dalla Redazione di PONS)

polacco

Rym gramatyczny – współbrzmienie, w którym uczestniczą wyrazy należące do tej samej kategorii części mowy, użyte w tej samej formie fleksyjnej, deklinacyjnej lub koniugacyjnej.

pl.wikipedia.org

Z biegiem czasu we wszystkich językach słowiańskich system deklinacyjny uległ uproszczeniu, a nadrzędnym kryterium podziału stał się rodzaj gramatyczny – w scs. takiego podziału jeszcze nie ma.

pl.wikipedia.org

Allatyw (юнәлеш килеше) jest jednym z sześciu przypadków deklinacyjnych rzeczownika i zaimka tatarskiego (tatarskie przymiotniki nie odmieniają się przez przypadki).

pl.wikipedia.org

Gwary te cechują się szeregiem bałkanizmów, takich jak: utrata bezokoliczników, transformacja deklinacyjna, odmienność w zakresie porównań, brak słowiańskiego czasu przyszłego, pasożytnicze stosowanie form enklitycznych zaimków osobowych.

pl.wikipedia.org

Ablatyw (чыгыш килеше) jest jednym z sześciu przypadków deklinacyjnych rzeczownika i zaimka tatarskiego (tatarskie przymiotniki nie odmieniają się przez przypadki).

pl.wikipedia.org

Statystycznie wśród wszystkich form deklinacyjnych w tekstach najczęściej pojawia się przypadek nominatiivi (mianownik – ponad 30%), a najrzadziej komitatiivi.

pl.wikipedia.org

Język szwedzki posiadał w przeszłości, podobnie jak i współczesny język niemiecki, końcówki deklinacyjne czterech przypadków (mianownika, dopełniacza, celownika i biernika).

pl.wikipedia.org

Na oznaczenie samogłosek oraz końcówek deklinacyjnych istnieją w piśmie arabskim dodatkowe, zwykle nieużywane znaki.

pl.wikipedia.org

Posiada tylko jedną formę deklinacyjną.

pl.wikipedia.org

Dla każdego rodzaju istnieją dwa główne deklinacyjne paradygmaty: rzeczowniki słabe i mocne, które – w zależności od dopełniacza l. poj. oraz mianownika liczby mnogiej – dzielą się na podklasy.

pl.wikipedia.org