prae-clārus <a, um>
1. poet
3. übtr
-
glänzend, herrlich, ausgezeichnet [ vultus; poëta; urbs; facinus; gens bello; (in etw.: in u. Abl o. m. Gen) homo in philosophia, eloquentiae, fidei ]
-
praeclarum est (m. A. C. I. o. m. Infin)
-
es ist sehr ehrenvoll