I. cōn-fīnis <e> ADJ (m. Dat)
2. poet; nachkl.
II. cōn-fīnis <is> SUBST m
cōnfictiō <ōnis> f (confingo)
cōnfīdentia <ae> f (confidens)
cōn-ficiō <ficere, fēcī, fectum> (facio)
1.
2.
3. (Wegstecken)
4. (Zeit)
5.
6. (Geschäfte)
-
- abmachen, abschließen, erledigen, vollziehen [ negotium; facinus; nuptias; pretium festsetzen; rationem Rechnung aufstellen ]
7.
9.
12.
13. (Schriften, Reden)
| cōnficiō |
|---|
| cōnficis |
| cōnficit |
| cōnficimus |
| cōnficitis |
| cōnficiunt |
| cōnficiam |
|---|
| cōnficiās |
| cōnficiat |
| cōnficiāmus |
| cōnficiātis |
| cōnficiant |
| cōnficiēbam |
|---|
| cōnficiēbās |
| cōnficiēbat |
| cōnficiēbāmus |
| cōnficiēbātis |
| cōnficiēbant |
| cōnficerem |
|---|
| cōnficerēs |
| cōnficeret |
| cōnficerēmus |
| cōnficerētis |
| cōnficerent |
PONS OpenDict
Vuoi aggiungere una parola, una frase o una traduzione?
Inviaci un nuovo contributo per il PONS OpenDict. I suggerimenti inviati vengono esaminati dalla redazione di PONS e inseriti di conseguenza nei risultati.