Traduzioni di „Nabelmiere“ nel dizionario polacco » tedesco

(Vai a tedesco » polacco)

nabrzmienie <gen ‑ia, pl ‑ia> [nabʒmjeɲe] SOST nt ricerc

nabrzmienie

Schwellung f

nabrzmienie powiek

Lidschwellung f

dalmierz <gen ‑a, pl ‑e, gen pl ‑y [lub ‑ów]> [dalmjeʃ] SOST m TECN

dalmierz

Entfernungsmesser m

dalmierz laserowy

Laser-Entfernungsmesser m

nabrzmieć [nabʒmjetɕ]

nabrzmieć forma perf od nabrzmiewać

Vedi anche: nabrzmiewać

nabrzmiewać <‑wa; forma perf nabrzmieć> [nabʒmjevatɕ] VB vb intr

1. nabrzmiewać ricerc:

nabrzmiewać

[an]schwellen

wiosną nabrzmiewają pąki wierzb

im Frühling schwellen die Weideknospen fpl

2. nabrzmiewać fig:

problem nabrzmiewa

das Problem nt wird akut

nabrzmiewać <‑wa; forma perf nabrzmieć> [nabʒmjevatɕ] VB vb intr

1. nabrzmiewać ricerc:

nabrzmiewać

[an]schwellen

wiosną nabrzmiewają pąki wierzb

im Frühling schwellen die Weideknospen fpl

2. nabrzmiewać fig:

problem nabrzmiewa

das Problem nt wird akut

I . nabierać <‑ra; forma perf nabrać> [nabjeratɕ] VB vb trans

1. nabierać (zaczerpnąć):

nabierać czegoś (wody, zupy)

etw schöpfen

2. nabierać:

nabierać (wyrabiać w sobie pewne cechy: apetytu, ochoty)

bekommen

nabierać (wprawy)

erlangen

nabierać (ogłady)

annehmen

nabrać zwyczaju

sich dat zur Gewohnheit machen

nabrać zwyczaju

sich dat angewöhnen

nabierać sił

zu Kräften kommen

3. nabierać (znaleźć się w pewnym stanie):

nabierać kształtu

Gestalt annehmen

nabierać szybkości

an Geschwindigkeit gewinnen

nabierać wysokości

an Höhe gewinnen

4. nabierać colloq (żartować):

nabierać kogoś

jdm einen Bären aufbinden fig

nabierać kogoś

jdn foppen

nabierać kogoś

zum Narren halten ricerc

nabierać kogoś

jdn reinlegen colloq

5. nabierać colloq (oszukiwać):

nabierać

prellen

nabierać

neppen colloq

nabierać

reinlegen colloq

II . nabierać <‑ra; forma perf nabrać> [nabjeratɕ] VB vb rifl (pozwolić się oszukać)

dać się nabrać

sich acc betrügen [o. prellen] [o. reinlegen colloq ] lassen

nabiec [nabjets] forma perf

nabiec → nabiegnąć

Vedi anche: nabiegnąć

nabiegnąć [nabjegnoɲtɕ]

nabiegnąć forma perf od nabiegać

nabycie <gen ‑ia, pl ‑ia> [nabɨtɕe] SOST nt

1. nabycie scr (kupno: gruntu, obrazu):

nabycie

Erwerb m

nabycie

Anschaffung f

nabycie netto

Nettoerwerb m

DIR nabycie w dobrej wierze

gutgläubiger Erwerb

2. nabycie ricerc:

nabycie (uzyskanie: śmiałości, wprawy)

Bekommen nt

nabycie (ogłady)

Erhalten nt

nabycie (ogłady)

Annehmen nt

nabycie (spadku)

Anfall m

DIR nabycie prawa

Rechtserwerb m