Traduzioni di „Dokuments“ nel dizionario polacco » tedesco

(Vai a tedesco » polacco)

dokument <gen ‑u, pl ‑y> [dokument] SOST m

1. dokument (akt):

dokument

Urkunde f

dokument

Dokument nt

dokument oryginalny

Originaldokument nt

dokument ratyfikacyjny

Ratifikationsurkunde f

dokument protestu FIN

Protesturkunde f

dokument wprowadzający zmiany

Abänderungsurkunde f

dokument stwierdzający pochodzenie

Abstammungsurkunde f

dokumenty

Unterlagen fpl

podpisać/sporządzić/przedłożyć dokument

eine Urkunde unterzeichnen/aufsetzen/vorlegen

2. dokument (dowód):

dokument

Beweis m

dokument

Nachweis m

3. dokument:

dokument (dowód tożsamości)

Identitätsnachweis m

dokument (dowód osobisty)

Personalausweis m

dokumenty

Papiere ntpl

dokument kwalifikacji zawodowych

Qualifikationsnachweis m

bezprawne wykorzystanie cudzego dokumentu tożsamości DIR

Ausweismissbrauch m

dokumenty uprawniające do pobytu

Aufenthaltspapiere ntpl

okazać dokumenty

die Papiere vorzeigen

załatwienie fałszywych dokumentów zezwalających na pobyt

die Verschaffung f von falschen Aufenthaltspapieren

4. dokument INFORM:

dokument

Dokument nt

dokument HTML

HTML-Dokument nt

dokument tekstowy

Textdokument nt

dokument docelowy

Zieldokument nt

dokumentny [dokumentnɨ] AGG

dokumentny

tief

dokumentny

bodenlos

dokumentnie [dokumentɲe] AVV

dokumentnie

gründlich

dokumentnie

sorgfältig

dokumentowy [dokumentovɨ] AGG

dokumentowy

Urkunden-

dokumentowy

Dokumenten-

atrament dokumentowy

Dokumententinte f

dokumentacja <gen ‑ji, pl ‑je> [dokumentatsja] SOST f

1. dokumentacja (zbiór dokumentów):

dokumentacja

Dokumentation f

2. dokumentacja (udowodnienie: faktu):

dokumentacja

Dokumentierung f

dokumentacja

Nachweis m

dokumentarny [dokumentarnɨ] AGG

dokumentarny → dokumentalny

Vedi anche: dokumentalny

dokumentalny [dokumentalnɨ] AGG

dokumentalny

Dokumentar-

film dokumentalny

Dokumentarfilm m

dokumentalny [dokumentalnɨ] AGG

dokumentalny

Dokumentar-

film dokumentalny

Dokumentarfilm m

dokumentować <‑tuje; imperf ‑tuj> [dokumentovatɕ] VB vb trans ricerc

1. dokumentować (stwierdzać fakty, uzasadniać):

dokumentować

beurkunden

dokumentować

urkundlich bestätigen

dokumentować

durch Dokumente belegen

dokumentować

dokumentieren ricerc

adwokat dokumentował podczas rozprawy niewinność oskarżonego

der Anwalt m hat während der Verhandlung die Unschuld des Angeklagten durch Dokumente belegt

2. dokumentować (zaświadczać):

dokumentować

belegen

dokumentować

bezeugen

swoją postawą dokumentowała swoje przekonania

sie belegte ihre Überzeugungen durch ihr Verhalten