Traduzioni di „abkündigen“ nel dizionario olandese » tedesco

af·kon·di·gen <kondigde af, h. afgekondigd> [ɑfkɔndəɣə(n)] VB vb trans

afkondigen (bekendmaken: verordening, amnestie, bevel)

erlassen

afkondigen (bekendmaken: noodtoestand, uitzonderingstoestand, staat van beleg, boycot)

verhängen

afkondigen (bekendmaken: staking)

ausrufen

afkondigen (bekendmaken: bruidspaar)

aufbieten

een boycot tegen een land afkondigen

den Boykott über ein Land verhängen

een voorgenomen huwelijk afkondigen

das Aufgebot (für die Heirat) bestellen

de staat van beleg in een gebied afkondigen

den Ausnahmezustand über ein Gebiet verhängen

iets in 't openbaar afkondigen

etw öffentlich bekannt geben

aan·kon·di·gen¹ <kondigde aan, h. aangekondigd> [aŋkɔndəɣə(n)] VB vb trans

1. aankondigen (officieel bekendmaken):

aankondigen

bekannt geben

een huwelijk aankondigen

eine Vermählung bekannt geben

2. aankondigen (te kennen geven):

aankondigen

hindeuten auf +acc

het loodsmannetje kondigt de aanwezigheid van haaien aan

der Lotsenfisch deutet auf die Nähe von Haien (hin)

3. aankondigen (inluiden, meedelen):

aankondigen

ankündigen

een trein aankondigen

einen Zug ansagen

het vertrek van de zwaluwen kondigt de winter aan

der Abflug der Schwalben kündigt den Winter an

4. aankondigen (kaartspel):

aankondigen

ansagen

ver·kon·di·gen <verkondigde, h. verkondigd> [vərkɔndəɣə(n)] VB vb trans

verkondigen

verkünden

verkondigen (plechtig vooral)

verkündigen

ein·di·gen¹ <eindigde, h. geëindigd> [ɛindəɣə(n)] VB vb trans

1. eindigen (ten einde brengen):

eindigen

beenden

hij eindigde zijn leven in eenzaamheid

er beschloss sein Leben in Einsamkeit

2. eindigen (besluiten, afronden):

eindigen

(be)schließen

eindigen

beenden

hij eindigde zijn brief met een wens

er (be)schloss seinen Brief mit einem Wunsch

zon·di·gen <zondigde, h. gezondigd> [zɔndəɣə(n)] VB vb intr

zondigen

sündigen

be·ëin·di·gen <beëindigde, h. beëindigd> [bəɛindəɣə(n)] VB vb trans

1. beëindigen (een einde maken aan):

beëindigen

beenden

beëindigen

beendigen

beëindigen

ein Ende machen [o. setzen]

2. beëindigen (geschillen):

beëindigen

schlichten

be·zon·di·gen <bezondigde zich, h. zich bezondigd> [bəzɔndəɣə(n)] VB wk ww

bezondigen zich bezondigen:

bezondigen

sich versündigen

zich bezondigen aan dronkenschap

sich der Trunkenheit schuldig machen

des·kun·di·ge <deskundige|n> [dɛskʏndəɣə] SOST m en f

deskundige

Sachverständige(r) f(m)

deskundige

Sachkundige(r) f(m)

deskundige (die een advies uitbrengt)

Gutachter m

deskundige (expert)

Experte m

een financieel deskundige

ein Finanzexperte

wis·kun·di·ge <wiskundige|n> [wɪskʏndəɣə] SOST m

wiskundige

Mathematiker m

hul·di·gen <huldigde, h. gehuldigd> [hʏldəɣə(n)] VB vb trans

1. huldigen (hulde bewijzen):

huldigen

ehren

een jubilaris huldigen

einen Jubilar ehren

2. huldigen (erkennen):

huldigen

huldigen form a. iron +dat

huldigen

vertreten

een opvatting huldigen iron

einer Auffassung huldigen form iron

een opvatting huldigen iron

eine Auffassung vertreten

be·ëdi·gen <beëdigde, h. beëdigd> [bəedəɣə(n)] VB vb trans

1. beëdigen (eed afnemen):

beëdigen

vereidigen

beëdigen

unter Eid nehmen

2. beëdigen (door een eed bekrachtigen):

beëdigen

beeiden form