Traduzioni di „zburzyłoby“ nel dizionario polacco » tedesco

zburzyć [zbuʒɨtɕ]

zburzyć forma perf od burzyć

Vedi anche: burzyć

I . burzyć <‑rzy; imperf burz forma perf z‑> [buʒɨtɕ] VB vb trans

1. burzyć (niszczyć):

burzyć

zerstören

burzyć dom, mur

niederreißen

burzyć fig

[zer]stören

burzyć czyjś spokój

jds Ruhe stören

burzyć stary porządek

die alte Ordnung zerstören

2. burzyć (zaburzać porządek):

burzyć

stören

burzyć włosy

zerwühlen

burzyć wodę

aufwühlen

II . burzyć <‑rzy; imperf burz> [buʒɨtɕ] VB vb rifl

1. burzyć:

burzyć (kłębić się) (włosy)

zerwühlt werden

burzyć (morze)

brausen

2. burzyć (złościć się):

burzyć

sich acc empören

3. burzyć (buntować się):

burzyć się przeciwko czemuś

sich acc gegen etw auflehnen

wzburzony [vzbuʒonɨ] AGG ricerc

1. wzburzony (spieniony):

wzburzony morze

stürmisch

wzburzony morze

aufgewühlt

wzburzona woda

aufgewühltes Wasser nt

2. wzburzony (rozgniewany):

wzburzony człowiek

aufgeregt

wzburzony człowiek

aufgebracht

wzburzony człowiek

echauffiert przest

wzburzyć [vzbuʒɨtɕ]

wzburzyć forma perf od wzburzać

Vedi anche: wzburzać

I . wzburzać <‑rza; forma perf wzburzyć> [vzbuʒatɕ] VB vb trans

1. wzburzać (spieniać):

wzburzać morze

aufwühlen

2. wzburzać (gniewać):

wzburzać człowieka

aufregen

wzburzać człowieka

aufbringen

II . wzburzać <‑rza; forma perf wzburzyć> [vzbuʒatɕ] VB vb rifl

1. wzburzać:

wzburzać (spieniać się) (morze)

in Wallung geraten

2. wzburzać:

wzburzać (tracić równowagę) (człowiek)

in Aufregung [o. Erregung] [o. Wallung] geraten

wzburzać (tracić równowagę) (człowiek)

sich acc echauffieren przest

wzburzać (tłum)

in Aufruhr [o. Erregung] geraten

wzburzać (umysł)

in Aufruhr geraten

zaburzyć [zabuʒɨtɕ]

zaburzyć forma perf od zaburzać

Vedi anche: zaburzać

zaburzać <‑rza; forma perf zaburzyć> [zabuʒatɕ] VB vb trans (zakłócać)

zaburzać spokój

stören

zaburzać krążenie

beeinträchtigen

dziecko zaburzone emocjonalnie

emotional gestörtes Kind nt

zaburzyć spokój publiczny

die öffentliche Ruhe stören

burzyciel <gen ‑a, pl ‑e> [buʒɨtɕel] SOST m ricerc

burzyciel

Unruhestifter m

burzyciel

Zerstörer m

burzyciel ustalonego ładu fig

Zerstörer der etablierten Ordnung