polacco » tedesco

polacco)

Mostra l'elenco di tutti i risultati trovati

Stai visualizzando i risultati dalla grafia simile: narzucić , zarzucić , narzucać , narzeczeni , narzutnica , narzutniak , narzut , narzępik , narzecze , narzutowy e narzutka

I . narzucać <‑ca; imperf ‑aj> [naʒutsatɕ], narzucić [naʒutɕitɕ] forma perf VB vb trans

II . narzucać <‑ca; imperf ‑aj> [naʒutsatɕ], narzucić [naʒutɕitɕ] forma perf VB vb rifl

narzucać się komuś z czymś

sich acc jdm mit etw aufdrängen

Vedi anche: rzucać

I . rzucać <‑ca; forma perf rzucić> [ʒutsatɕ] VB vb trans

1. rzucać (miotać, ciskać):

rzucać piłkę, kamień, kostkę

werfen

rzucić kotwicę

Anker werfen

rzucić kotwicę

vor Anker gehen

rzuć broń! MILIT

Waffe fallen lassen!

rzucać monetą

mit der Münze werfen

to nie rzuca mnie na kolana colloq

das reißt mich nicht vom Hocker colloq

2. rzucać (kierować):

rzucać spojrzenie

werfen

rzucać spojrzenie

lenken

rzucić okiem na coś

auf etw acc einen Blick werfen

rzucić czar/urok na kogoś

jdn behexen

rzucić podejrzenie na kogoś

auf jdn einen Verdacht werfen [o. fallen lassen]

3. rzucać (porzucać):

rzucać rodzinę, dom, chłopaka

verlassen

rzucać palenie, wódkę, pracę

aufgeben

4. rzucać (mówić):

rzucać uwagę, słówko

in den Raum werfen

rzucać uwagę, słówko

fallen lassen

rzucać pytanie

aufwerfen

rzucać oskarżenia pod czyimś adresem

jdm Vorwürfe an den Kopf werfen

II . rzucać <‑ca; forma perf rzucić> [ʒutsatɕ] VB vb intr

rzucać (trząść) (autobus, samochód)

durchgerüttelt werden

III . rzucać <‑ca; forma perf rzucić> [ʒutsatɕ] VB vb rifl

1. rzucać (miotać się):

rzucać

sich acc hin und her werfen

2. rzucać (skakać: z mostu, pod pociąg):

rzucać

sich acc werfen

rzucać

sich acc stürzen

rzucać się na łóżko

sich acc aufs Bett werfen

nie rzuca się w oczy

das fällt [o. springt] nicht ins Auge

nie rzuca się w oczy

das fällt nicht auf

3. rzucać colloq (oburzać się):

nie rzucaj się!

reg dich ab! colloq

4. rzucać (ściskać kogoś):

rzucać się komuś na szyję

jdm um den Hals fallen

5. rzucać (napadać):

rzucić się na kogoś z nożem

sich acc mit einem Messer auf jdn werfen [o. stürzen]

rzucić się na kogoś z nożem

jdn mit einem Messer angreifen

6. rzucać (odskakiwać):

rzucać się do ucieczki

die Flucht ergreifen

zarzucić [zaʒutɕitɕ]

zarzucić forma perf od zarzucać

Vedi anche: zarzucać

I . zarzucać <‑ca; imperf ‑aj; forma perf zarzucić> [zaʒutsatɕ] VB vb trans

1. zarzucać (rzucając, osadzać):

zarzucać

überwerfen

zarzucać

überhängen

zarzucić worek na ramię

den Sack über die Schulter werfen

2. zarzucać (ubierać się w coś):

zarzucać

umhängen

zarzucać

überwerfen

zarzucać płaszcz na ramiona

den Mantel über die Schultern werfen

3. zarzucać (wypełniać czymś):

zarzucać

überhäufen

zarzucać

bedecken

zarzucać coś papierami/kwiatami

etw mit Papier/Blumen bedecken

4. zarzucać (porzucać):

zarzucać palenie

aufgeben

5. zarzucać (oskarżać):

zarzucać komuś coś

jdm etw vorwerfen [o. zum Vorwurf machen]

nic mu nie można zarzucić

man kann ihm keinen Vorwurf machen [o. nichts vorwerfen]

6. zarzucać (rzucać coś na odległość):

zarzucić wędkę

die Angel auswerfen

7. zarzucać (rzucając, umieszczać gdzieś):

zarzucić komuś ręce na szyję

jdm um den Hals fallen

II . zarzucać <‑ca; imperf ‑aj; forma perf zarzucić> [zaʒutsatɕ] VB vb intr

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

schleudern

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

ins Schleudern geraten

narzutniak <gen ‑a, pl ‑i> [naʒutɲak] SOST m GEO

narzutniak

Findling m

narzutnica <gen ‑cy, pl ‑ce> [naʒutɲitsa] SOST f TECN

narzutnica

Putzwerfer m

narzeczeni [naʒetʃeɲi] SOST

narzeczeni pl < gen pl ‑czonych> forma agg:

narzeczeni

Verlobten pl

narzeczeni

Brautpaar nt

narzutka <gen ‑ki, pl ‑ki> [naʒutka] SOST f ricerc

narzutka

Umhang m

narzutka

Überwurf m

satynowa narzutka

Satinüberwurf m

narzutowy [naʒutovɨ] AGG

głaz narzutowy

Findling m

narzecze <gen ‑cza, pl ‑cza> [naʒetʃe] SOST nt

narzecze

Dialekt m

narzępik <gen ‑a, pl ‑i> [naʒempik] SOST m ZOOL

narzępik koński

Pferdlausfliege f

narzut <gen ‑u, pl ‑y> [naʒut] SOST m

1. narzut TECN:

narzut

Bewurf m

2. narzut COMM:

z narzutem

mit Aufschlag

Vuoi aggiungere una parola, una frase o una traduzione?

Inserisci una nuova voce.

Cerca nel dizionario

polacco

Traduzioni di „narzucili“ nel dizionario polacco » tedesco (Vai a tedesco » polacco)

I . narzucać <‑ca; imperf ‑aj> [naʒutsatɕ], narzucić [naʒutɕitɕ] forma perf VB vb trans

1. narzucać (nałożyć):

2. narzucać (wymusić):

3. narzucać forma perf od rzucać

II . narzucać <‑ca; imperf ‑aj> [naʒutsatɕ], narzucić [naʒutɕitɕ] forma perf VB vb rifl

Vedi anche: rzucać

I . rzucać <‑ca; forma perf rzucić> [ʒutsatɕ] VB vb trans

1. rzucać (miotać, ciskać):

2. rzucać (kierować):

3. rzucać (porzucać):

4. rzucać (mówić):

II . rzucać <‑ca; forma perf rzucić> [ʒutsatɕ] VB vb intr

III . rzucać <‑ca; forma perf rzucić> [ʒutsatɕ] VB vb rifl

1. rzucać (miotać się):

2. rzucać (skakać: z mostu, pod pociąg):

3. rzucać colloq (oburzać się):

4. rzucać (ściskać kogoś):

5. rzucać (napadać):

6. rzucać (odskakiwać):

zarzucić [zaʒutɕitɕ]

zarzucić forma perf od zarzucać

Vedi anche: zarzucać

I . zarzucać <‑ca; imperf ‑aj; forma perf zarzucić> [zaʒutsatɕ] VB vb trans

1. zarzucać (rzucając, osadzać):

2. zarzucać (ubierać się w coś):

3. zarzucać (wypełniać czymś):

4. zarzucać (porzucać):

5. zarzucać (oskarżać):

6. zarzucać (rzucać coś na odległość):

7. zarzucać (rzucając, umieszczać gdzieś):

II . zarzucać <‑ca; imperf ‑aj; forma perf zarzucić> [zaʒutsatɕ] VB vb intr

narzutniak <gen ‑a, pl ‑i> [naʒutɲak] SOST m GEO

narzutnica <gen ‑cy, pl ‑ce> [naʒutɲitsa] SOST f TECN

narzeczeni [naʒetʃeɲi] SOST

narzeczeni pl < gen pl ‑czonych> forma agg:

narzutka <gen ‑ki, pl ‑ki> [naʒutka] SOST f ricerc

narzutowy [naʒutovɨ] AGG

narzecze <gen ‑cza, pl ‑cza> [naʒetʃe] SOST nt

narzępik <gen ‑a, pl ‑i> [naʒempik] SOST m ZOOL

narzut <gen ‑u, pl ‑y> [naʒut] SOST m

1. narzut TECN:

2. narzut COMM:

Cerca nel dizionario

Collegamenti esterni

Feedback

Trainer lessicale

Synonyms

La mia cronologia di ricerca