Traduzioni di „świadczą“ nel dizionario polacco » tedesco

I . oświadczać <‑cza; forma perf oświadczyć> [oɕfjattʃatɕ] VB vb trans (zakomunikować)

oświadczać

erklären

II . oświadczać <‑cza; forma perf oświadczyć> [oɕfjattʃatɕ] VB vb rifl (proponować małżeństwo)

oświadczać się komuś

jdm einen Heiratsantrag machen

oświadczać się komuś

um jds Hand anhalten

I . świadczyć <‑czy; imperf świadcz> [ɕfjattʃɨtɕ] VB vb trans (wykonywać)

świadczyć usługi

leisten

wyświadczyć komuś grzeczność

jdm einen Höflichkeitsdienst erweisen

wyświadczyć komuś przysługę

jdm einen Gefallen tun

II . świadczyć <‑czy; imperf świadcz> [ɕfjattʃɨtɕ] VB vb intr

1. świadczyć (zeznawać):

świadczyć

aussagen

świadczyć

bezeugen

świadczyć przeciwko oskarżonemu/na korzyść oskarżonego

als Zeuge m zu Ungunsten/zu Gunsten des Angeklagten aussagen

2. świadczyć (wskazywać):

świadczyć o czymś

von etw zeugen

świadczyć o czymś

etw bestätigen

to świadczy o tym, że...

das zeugt davon, dass ...

to dobrze/źle o niej świadczy

das spricht für/gegen sie

doświadczać <‑cza; forma perf doświadczyć> [doɕfjattʃatɕ] VB vb trans

1. doświadczać (doznać):

doświadczać czegoś (głodu, uczucia)

etw empfinden

doświadczać czegoś (przykrości)

etw erfahren

doświadczać biedy

Armut erfahren

doświadczyć czegoś na własnej skórze

etw am eigenen Leibe erfahren

2. doświadczać (poddać próbie):

doświadczać kogoś

jdn prüfen [o. auf die Probe stellen]

los go ciężko doświadczył

das Schicksal nt hat ihn hart getroffen

życie ciężko go doświadczyło

das Leben nt hat ihn schwer [o. hart] geprüft

życie ciężko go doświadczyło

er hat in seinem Leben viel leiden müssen

zaświadczać <‑cza; forma perf zaświadczyć> [zaɕfjattʃatɕ] VB vb trans

zaświadczać

bescheinigen

zaświadczać

bestätigen

zaświadczać o czymś

etw bestätigen

I . poświadczać <‑cza; forma perf poświadczyć> [poɕfjattʃatɕ] VB vb trans

poświadczać coś podpisem

etw mit der Unterschrift bestätigen

poświadczyć coś notarialnie

etw notariell beglaubigen

poświadczyć dokument

eine Urkunde beglaubigen

istnienie miejscowości poświadczone jest w dokumencie z VII wieku

der Ort m ist schon im 7.Jh. bezeugt

poświadczyć odbiór przesyłki

den Empfang der Sendung bescheinigen

II . poświadczać <‑cza; forma perf poświadczyć> [poɕfjattʃatɕ] VB vb intr

poświadczać, że...

bestätigen [o. bescheinigen] , dass ...

wyświadczać <‑cza> [vɨɕfjattʃatɕ], wyświadczyć [vɨɕfjattʃɨtɕ] VB vb trans forma perf ricerc

wyświadczać komuś grzeczność/przysługę

jdm eine Gefälligkeit/einen Dienst erweisen

oświadczyć [oɕfjattʃɨtɕ]

oświadczyć forma perf od oświadczać

Vedi anche: oświadczać

I . oświadczać <‑cza; forma perf oświadczyć> [oɕfjattʃatɕ] VB vb trans (zakomunikować)

oświadczać

erklären

II . oświadczać <‑cza; forma perf oświadczyć> [oɕfjattʃatɕ] VB vb rifl (proponować małżeństwo)

oświadczać się komuś

jdm einen Heiratsantrag machen

oświadczać się komuś

um jds Hand anhalten

uświadczyć <‑czy; imperf ‑dcz> [uɕfjattʃɨtɕ] VB vb trans forma perf colloq (zastać kogoś)

uświadczyć

vorfinden

uświadczyć

erwischen colloq

syna nie uświadczysz w domu

den Sohn erwischst du zu Hause nicht colloq

świadkowa [ɕfjatkova] SOST f

świadkowa → świadek

Vedi anche: świadek , świadek

świadek² (-dkowa) <gen ‑dka, pl ‑dkowie> [ɕfjadek] SOST m (f) (osoba na ślubie)

świadek (-dkowa)

Trauzeuge(Trauzeugin) m (f)

świadek¹ <gen ‑dka, pl ‑dkowie> [ɕfjadek] SOST m

1. świadek DIR:

świadek

Zeuge(Zeugin) m (f)

naoczny świadek

Augenzeuge m

świadek oskarżenia/obrony

Belastungs-/Entlastungszeuge m

świadek koronny

Kronzeuge m

świadek przeszukania [lub rewizji]

Durchsuchungszeuge m

świadek Jehowy RELIG

Zeuge Jehovas

wystąpić jako świadek

als Zeuge auftreten

wzywać kogoś na świadka

jdn als Zeugen vorladen

powołać kogoś na świadka

jdn als [o. zum] Zeugen anrufen

2. świadek (osoba współobecna):

świadek

Zeuge(Zeugin) m (f)

być świadkiem czegoś

Zeuge von etw sein

przy świadkach

vor Zeugen

bez świadków

ohne Zeugen

biorę cię na świadka, że...

du bist [mein] Zeuge, dass ...

Bóg mi świadkiem! ricerc

bei Gott

Bóg mi świadkiem! ricerc

so wahr ich lebe!

świadczenie <gen ‑ia, pl ‑ia> [ɕfjattʃeɲe] SOST nt

1. świadczenie (wykonywanie):

świadczenie usług

Ausführung f von Dienstleistungen

2. świadczenie DIR:

świadczenie

Leistung f

świadczenie wzajemne

Gegenleistung f

skarga o zwrot nienależnego świadczenia

Rückgriffskondiktion f

3. świadczenie gener al pl AMMIN:

świadczenie (obowiązkowe usługi)

Leistungen fpl

świadczenie (pomoc materialna)

Unterstützung f

świadczenie (pomoc materialna)

Unterhalt m

świadczenia socjalne

Sozialleistungen fpl

świadczenia pozapłacowe

Lohnnebenleistungen fpl

świadczenia rzeczowe

Sachleistungen fpl

świadczenia w naturze

Naturalleistungen fpl

doświadczalny [doɕfjattʃalnɨ] AGG

1. doświadczalny (przeznaczony do doświadczeń):

doświadczalny stacja

Versuchs-

pilot doświadczalny

Testpilot m

królik doświadczalny

Versuchskaninchen nt

2. doświadczalny (empiryczny):

doświadczalny

empirisch ricerc

przyświadczać <‑cza> [pʃɨɕfjattʃatɕ], przyświadczyć [pʃɨɕfjattʃɨtɕ] VB vb intr forma perf ricerc

przyświadczać

bezeugen

każdy przyświadczy, że nauka języka fińskiego jest trudna

jeder bezeugt, dass es schwierig ist, Finnisch zu lernen

świadomy [ɕfjadomɨ] AGG ricerc

1. świadomy (zdający sobie sprawę):

być świadomym czegoś

sich dat einer Sache gen bewusst sein

2. świadomy (zamierzony):

świadomy decyzja, wybór

bewusst

świadkować <‑kuje; imperf ‑kuj> [ɕfjatkovatɕ] VB vb intr colloq

świadkować

Trauzeuge [o. Trauzeugin] sein

świadkować na ślubie

Trauzeuge bei einer Hochzeit sein

świadectwo <gen ‑wa, pl ‑wa> [ɕfjadetstfo] SOST nt

1. świadectwo AMMIN (dokument):

świadectwo

Zeugnis nt

świadectwo szkolne

Schulzeugnis nt

świadectwo dojrzałości

Reifezeugnis nt

świadectwo niekaralności

Führungszeugnis nt

świadectwo ślubu/urodzenia/zgonu

Heirats-/Geburts-/Sterbeurkunde f

świadectwo lekarskie

ärztliches Attest nt

świadectwo szczepień

Impfschein m

świadectwo szczepień

Impfpass m

wystawić komuś jakieś świadectwo

jdm ein Zeugnis ausstellen

wystawić czemuś złe świadectwo

etw dat ein schlechtes Zeugnis ausstellen

2. świadectwo (fakt):

świadectwo

Beweis m

świadectwo

Zeugnis nt

być świadectwem czegoś ricerc

Zeugnis von etw sein

3. świadectwo FIN:

świadectwo

Schein m

świadectwo

Bescheinigung f

świadectwo subskrypcji na nowe akcje

Zeichnungsschein m

świadectwo tymczasowe

Zwischenschein m

doświadczalnie [doɕfjattʃalɲe] AVV

doświadczalnie

empirisch ricerc

doświadczalnie

experimentell