Traduzioni di „upiciu“ nel dizionario polacco » tedesco

(Vai a tedesco » polacco)

pięciu [pjeɲtɕu] NUM

pięciu chłopców

fünf Jungen mpl

picie <gen ‑ia, pl ‑ia> [pitɕe] SOST nt

1. picie senza pl (czynność):

picie

Trinken nt

woda do picia

Trinkwasser nt

daj mi coś do picia

gib mir etwas zu trinken

2. picie colloq (napój):

picie

Getränk nt

3. picie colloq (alkoholizm):

on przesadza z piciem

er trinkt zu viel [Alkohol]

wyszedł z picia 3 lata temu

er ist seit drei Jahren trocken

znowu powrócił do picia

er trinkt wieder [Alkohol]

upichcić [upixtɕitɕ]

upichcić forma perf od pichcić

Vedi anche: pichcić

pichcić <‑ci; forma perf u‑> [pixtɕitɕ] VB vb trans t. scherz colloq

pichcić

brutzeln colloq

pichcić

auf die Schnelle kochen colloq

pichcić

kochen

pichcić zupę

eine Suppe kochen

upichciła coś na szybko

sie hat auf die Schnelle etwas gekocht

upuszczać <‑cza> [upuʃtʃatɕ], upuścić [upuɕtɕitɕ] VB vb trans forma perf

upuszczać (pozwolić wypaść):

upuszczać

fallen lassen

nie upuść tego!

lass das nicht fallen!

locuzioni:

upuścić komuś krwi

jdn bis aufs Blut quälen [o. reizen]

uparcie [upartɕe] AVV

uparcie

hartnäckig

uparcie

stur

uparcie obstawać przy swoim

auf seinem Standpunkt bestehen

uparcie obstawać przy swoim

auf seiner Meinung beharren

upiąć [upjoɲtɕ]

upiąć forma perf od upinać

Vedi anche: upinać

upinać <‑na; forma perf upiąć> [upinatɕ] VB vb trans

upinać zasłonę:

upinać

drapieren

upinać włosy w kok

die Haare zu einem Knoten zusammenstecken

I . upiec <upiecze; imperf upiecz> [upjets]

upiec forma perf od piec

II . upiec <upiecze; imperf upiecz> [upjets] VB vb rifl colloq (ujść bezkarnie)

tym razem mi się upiekło

diesmal bin ich ungestraft [o. ungeschoren] davongekommen

upiekło im się, nikt nic nie zauważył

sie haben Schwein gehabt, niemand bemerkte etwas colloq

to ci się nie upiecze!

damit kommst du nicht ungeschoren davon!

to ci się upiekło

da bist du [noch mal] ungestraft [o. mit einem blauen Auge] davongekommen

Vedi anche: piec , piec

I . piec² <piecze> [pjets] VB vb trans

1. piec < forma perf u‑> (poddawać działaniu temperatury):

piec chleb, ciasto

backen

piec mięso

braten

2. piec solo imperf (sprawiać ból):

oczy mnie pieką

mir brennen die Augen ntpl

twarz mnie piecze

mein Gesicht nt glüht

ta rana piecze mnie żywym ogniem ricerc

diese Wunde f brennt wie Feuer

II . piec² <piecze> [pjets] VB vb intr <forma perf po‑>

piec (parzyć) (słońce)

brennen

piec (parzyć) (słońce)

sengen

III . piec² <piecze> [pjets] VB vb rifl

1. piec < forma perf u‑> <[lub po‑]>:

piec (chleb, ciasto)

backen

piec (mięso)

braten

2. piec < forma perf po‑> (odczuwać gorąco):

piec się na słońcu (człowiek)

sich acc in [o. von] der Sonne braten lassen colloq

piec¹ <gen ‑a, pl ‑e> [pjets] SOST m

piec (do ogrzewania)

Heizofen m

piec (kuchenny)

Backofen m

piec (przemysłowy)

Hochofen m

piec gdański

Danziger Kachelofen m

prosto z pieca

ofenfrisch

napalić w piecu

im Ofen heizen

wsadzić chleb do pieca

Brot in den Ofen schieben

locuzioni:

z niejednego pieca chleb jeść

viel in der Welt herumkommen

komuś się żyje jak u Pana Boga za piecem

jd lebt wie die Made f im Speck [o. wie Gott m in Frankreich]

upiór <gen ‑iora, pl ‑iory> [upjur] SOST m ricerc

upiór

Gespenst nt

upiór

Geist m

locuzioni:

wyglądać jak upiór

gespenstisch aussehen

być bladym jak upiór

blass wie der Tod m [o. leichenblass] [o. totenblass] [o. totenbleich] sein

I . upijać <‑ja; forma perf upić> [upijatɕ] VB vb trans

1. upijać solo perf (łyknąć odrobinę):

upijać herbatę

einen Schluck [von etw] trinken

2. upijać (upajać):

upijać osobę

betrunken machen

upijać osobę

berauschen ricerc

upić kogoś do nieprzytomności

jdn unter den Tisch trinken

II . upijać <‑ja; forma perf upić> [upijatɕ] VB vb rifl

1. upijać (spić się):

upijać

sich acc betrinken

upić się na smutno/wesoło

durch Trinken traurig/lustig werden

upić się do nieprzytomności

sich bis zur Besinnungslosigkeit betrinken

2. upijać fig (upajać się):

upijać

sich acc berauschen

upić się radością

außer sich vor Freude sein

upić się sukcesem

sich am Erfolg berauschen

upinać <‑na; forma perf upiąć> [upinatɕ] VB vb trans

upinać zasłonę:

upinać

drapieren

upinać włosy w kok

die Haare zu einem Knoten zusammenstecken

upupiać <‑ia; imperf ‑aj> [upupjatɕ], upupić [upupitɕ] VB vb trans forma perf colloq (ośmieszyć kogoś)

upupiać

sich über jdn lustig machen

upupiać

jdn verspotten [o. auslachen]

upić [upitɕ]

upić forma perf od upijać

Vedi anche: upijać

I . upijać <‑ja; forma perf upić> [upijatɕ] VB vb trans

1. upijać solo perf (łyknąć odrobinę):

upijać herbatę

einen Schluck [von etw] trinken

2. upijać (upajać):

upijać osobę

betrunken machen

upijać osobę

berauschen ricerc

upić kogoś do nieprzytomności

jdn unter den Tisch trinken

II . upijać <‑ja; forma perf upić> [upijatɕ] VB vb rifl

1. upijać (spić się):

upijać

sich acc betrinken

upić się na smutno/wesoło

durch Trinken traurig/lustig werden

upić się do nieprzytomności

sich bis zur Besinnungslosigkeit betrinken

2. upijać fig (upajać się):

upijać

sich acc berauschen

upić się radością

außer sich vor Freude sein

upić się sukcesem

sich am Erfolg berauschen

kiciuś <gen ‑usia, pl ‑usie> [kitɕuɕ] SOST m

1. kiciuś (kot):

kiciuś

Kätzchen nt

2. kiciuś colloq (osoba):

kiciuś

Mausebär m colloq

upoić [upoitɕ]

upoić forma perf od upajać

Vedi anche: upajać

I . upajać <‑ja; forma perf upoić> [upajatɕ] VB vb trans ricerc

1. upajać (poić):

upajać kogoś alkoholem

jdn mit Alkohol betrunken machen

2. upajać:

upajać (alkohol) (odurzać)

in einen Rausch versetzen

3. upajać fig (wywoływać zachwyt):

upajać

berauschen ricerc

upajający zapach

berauschender Duft m ricerc

II . upajać <‑ja; forma perf upoić> [upajatɕ] VB vb rifl ricerc

1. upajać (upijać się):

upajać się alkoholem

sich acc durch Alkohol in einen Rausch versetzen

2. upajać fig (zachwycać się):

upajać czymś

sich acc an etw dat berauschen fig ricerc

I . upalać <upala; imperf ‑aj> [upalatɕ], upalić [upalitɕ] forma perf VB vb trans colloq

1. upalać (nadpalać):

upalać

ansengen

upalać

anzünden

upalać gałęzie

Äste ansengen

2. upalać (prażyć):

upalać

rösten

upalić cukier

Zucker rösten

II . upalać <upala; imperf ‑aj> [upalatɕ], upalić [upalitɕ] forma perf VB vb rifl colloq

upalać

angesengt werden

upalać

sich acc entzünden