Traduzioni di „rozzúriť“ nel dizionario polacco » tedesco

(Vai a tedesco » polacco)

rozżalić [rozʒalitɕ]

rozżalić forma perf od rozżalać

Vedi anche: rozżalać

I . rozżalać <‑la; imperf ‑laj; forma perf rozżalić> [rozʒalatɕ] VB vb trans ricerc

rozżalać

betrüben

rozżalać

traurig stimmen

rozżalać

verbittern

była rozżalona jego słowami

seine Worte ntpl stimmten sie traurig

II . rozżalać <‑la; imperf ‑laj; forma perf rozżalić> [rozʒalatɕ] VB vb rifl ricerc

rozżalać

in Klagen ausbrechen

rozżalać

jammern

rozżalać

wehklagen

matka rozżaliła się na syna

die Mutter f brach in Klagen über ihren Sohn aus

rozzłościć [rozzwoɕtɕitɕ]

rozzłościć forma perf od złościć

Vedi anche: złościć

I . złościć <‑ści; forma perf roz‑ [lub ze‑]> [zwoɕtɕitɕ] VB vb trans

złościć

ärgern

złościć

wütend machen

II . złościć <‑ści; forma perf roz‑ [lub ze‑]> [zwoɕtɕitɕ] VB vb rifl

złościć się na kogoś/o coś

sich acc über jdn/etw ärgern

złościć się na kogoś/o coś

über jdn/etw wütend werden

rozziew <gen ‑u, senza pl > [rozʑef] SOST m

1. rozziew ricerc (niezgodność):

rozziew

Kluft f

2. rozziew LING:

rozziew

Hiat[us] m

rozbić [rozbitɕ]

rozbić forma perf od rozbijać

Vedi anche: rozbijać

I . rozbijać <‑ja; forma perf rozbić> [rozbijatɕ] VB vb trans

1. rozbijać (powodować uszkodzenie, stłuczenie):

rozbijać szybę

zerschlagen

rozbijać szybę

einschlagen

rozbijać jajko

aufschlagen

rozbijać jajko

zerschlagen

rozbijać mur

zerstören

rozbijać mur

durchbrechen

rozbijać samochód

das Auto schrottreif [o. zu Schrott] fahren

rozbijać bank

die Bank sprengen

rozbijać coś w drzazgi colloq

etw acc in Stücke hauen

2. rozbijać (rozgniatać):

rozbijać kotlety

klopfen

3. rozbijać (ranić):

rozbijać głowę

einschlagen

rozbijać głowę

verwunden

4. rozbijać (zwyciężać):

rozbijać armię

schlagen

5. rozbijać (podzielić coś):

rozbijać coś na etapy

aufteilen

6. rozbijać fig (powodować rozpad):

rozbijać rodzinę

die Familie zerstören

locuzioni:

rozbijać namiot/obóz

ein Zelt/ein Lager aufschlagen

II . rozbijać <‑ja; forma perf rozbić> [rozbijatɕ] VB vb rifl

1. rozbijać:

rozbijać (ulegać uszkodzeniu, zniszczeniu) (jajko, kieliszek, talerz)

zerschlagen

rozbijać (samochód)

einen Unfall haben

rozbijać (samolot)

abstürzen

2. rozbijać colloq (bywać to tu, to tam):

rozbijać

sich acc herumtreiben colloq

rozbijać się taksówkami po mieście

mit dem Taxi in der Stadt herumfahren colloq