Traduzioni di „angestrichen“ nel dizionario olandese » tedesco

aan·ge·sto·ken [aŋɣəstokə(n)] AGG (vruchten)

aangestoken

angestochen

aangestoken

wurmstichig

ge·stre·ken VB

gestreken volt. deelw. van strijken¹, strijken²

Vedi anche: strijken , strijken

strij·ken² <streek, h./i. gestreken> [strɛikə(n)] VB vb intr

1. strijken (zich laten gladmaken):

strijken

sich bügeln (lassen)

2. strijken (bespelen):

strijken

streichen

3. strijken (gaan langs, over):

strijken

streichen

strijken

streifen

haar adem streek langs zijn gezicht

ihr Atem streifte sein Gesicht

de zwaluwen strijken over het water

die Schwalben streichen über das Wasser

met de prijs/de eer (gaan) strijken

den Preis davontragen/den Ruhm einstreichen

strij·ken¹ <streek, h. gestreken> [strɛikə(n)] VB vb trans

1. strijken (met een strijkende beweging aanraken):

strijken

streichen

strijken

anstreifen

strijken

entlangfahren

met de hand langs zijn kin strijken

sich dat mit der Hand übers Kinn streichen

iem over de haren strijken

jdm über die Haare streichen [o. fahren]

2. strijken ((textiel) gladmaken):

strijken

bügeln

3. strijken (met een strijkende beweging verplaatsen, veranderen):

strijken

streichen

kreukels uit het papier strijken

zerknittertes Papier glätten

mosterd over de kaas strijken

den Käse mit Senf bestreichen

4. strijken:

strijken (laten zakken)

herunterholen

strijken (laten zakken)

niederholen

strijken (vlag)

streichen

strijken (vlag)

einholen

de mast/zeilen strijken

den Mast umlegen/die Segel einziehen [o. herunterholen]

5. strijken (dichtsmeren):

strijken

verstreichen

strijken

verschmieren

voegen strijken

Fugen verschmieren

6. strijken:

strijken (met een strijkijzer: aanbrengen op iets)

(auf)bügeln

strijken (met een strijkijzer: iets verwijderen)

ausbügeln

plooien uit een rok strijken

Falten aus einem Rock bügeln

ge·stre·den VB

gestreden volt. deelw. van strijden

Vedi anche: strijden

strij·den <streed, h. gestreden> [strɛidə(n)] VB vb intr

1. strijden (vechten):

strijden

kämpfen

de strijdende partijen (proces)

die streitenden Parteien

de strijdende partijen (oorlog)

die kämpfenden Parteien

tegen de dood strijden

mit dem Tode ringen

strijden voor waardering

um Anerkennung ringen

voor de vrijheid strijden

für die Freiheit kämpfen

2. strijden (twisten):

strijden

(sich) streiten

3. strijden (in tweestrijd zijn):

strijden

kämpfen

strijden

mit sich ringen

4. strijden (wedstrijd houden):

strijden

kämpfen

om de eerste plaats strijden

um den Sieg kämpfen

5. strijden (onverenigbaar zijn):

strijden

verstoßen

dat strijdt met zijn karakter

das widerstrebt seinem Charakter

dat strijdt met de goede zeden

das ist verstößt gegen die guten Sitten

be·strij·den <bestreed, h. bestreden> [bəstrɛidə(n)] VB vb trans

1. bestrijden:

bestrijden (betwisten)

bestreiten

bestrijden (loochenen)

abstreiten

bestrijden (ontkennen)

dementieren

2. bestrijden (tegengaan):

bestrijden

bekämpfen

bestrijden

entgegentreten +dat

3. bestrijden (vechten tegen):

bestrijden

bekämpfen

de onkosten bestrijden

die Kosten bestreiten

toe·jui·chen <juichte toe, h. toegejuicht> [tujœyxə(n)] VB vb trans

1. toejuichen (juichend toeroepen):

toejuichen

zujubeln

2. toejuichen (goedkeuren):

toejuichen

begrüßen

res·tric·tie <restrictie|s> [rɛstrɪksi] SOST f

restrictie

Einschränkung f

restrictie

Vorbehalt m

restrictie

Restriktion f form

restricties maken

Einschränkungen vornehmen

zonder restrictie

ohne Vorbehalt

zonder restrictie

uneingeschränkt

on·ge·straft [ɔŋɣəstrɑft] AGG

ongestraft

ungestraft

ik laat mij niet ongestraft beledigen

ich lasse mich nicht ungestraft beleidigen

res·tric·tief [rɛstrɪktif] AGG

restrictief

einschränkend

restrictief

restriktiv form

wan·ge·stal·te <wangestalte|n, wangestalte|s> [wɑŋɣəstɑltə] SOST f

wangestalte

missgestaltete(s) Wesen nt

ge·la·chen VB

gelachen volt. deelw. van lachen¹, lachen²

Vedi anche: lachen , lachen

la·chen² <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] VB vb trans (door lachen in een toestand komen)

lachen

lachen

het is om je rot te lachen

es ist zum Schießen [o. Schreien]

zich tranen lachen

Tränen lachen

zich een ongeluk lachen

sich dat einen Ast lachen

zich krom/slap/zich halfdood lachen

sich kranklachen/schieflachen/totlachen

wie het laatst lacht, lacht het best prov

wer zuletzt lacht, lacht am besten

la·chen¹ <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] VB vb intr

1. lachen:

lachen (als uiting van vrolijkheid, opgewektheid)

lachen

lachen (ingetogen, fijntjes)

lächeln

iem aan het lachen maken

jdn zum Lachen bringen

fijntjes lachen

schmunzeln

fijntjes lachen

verschmitzt lächeln

in lachen uitbarsten

laut loslachen

in zijn vuistje lachen

sich dat (eins) ins Fäustchen lachen

zijn lachen inhouden

sich dat das Lachen verbeißen [o. verkneifen]

laat mij niet lachen!

dass ich nicht lache!

om [o. over ] iets lachen

über etw acc lachen

schaterend lachen

schallend [o. laut] lachen

schudden van het lachen

sich vor Lachen wälzen

dubbel liggen van het lachen

sich biegen [o. krümmen] vor Lachen

2. lachen (bespotten, schertsen; leedvermaak hebben):

lachen

lachen

lachen

lächeln

ik lach er niet om

mir ist nicht zum Lachen

er is [o. valt ] niets te lachen

es gibt nichts zu lachen

ge·streng [ɣəstrɛŋ] AGG

gestreng

streng

op gestrenge toon

in einem strengen Ton