polacco » tedesco

polacco)

Mostra l'elenco di tutti i risultati trovati

wypalać: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo III. verbo riflessivo
palić: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo III. verbo riflessivo IV. verbo
opalić
spalić: II. verbo transitivo III. verbo riflessivo
upalać: I. verbo transitivo II. verbo riflessivo
dopalać: I. verbo transitivo II. verbo riflessivo
napalać: I. verbo intransitivo II. verbo riflessivo
kapalin: nome
odpalać: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo
popalić: I. verbo transitivo II. verbo riflessivo
zapalić
palia: nome

Stai visualizzando i risultati dalla grafia simile: wypalić , zapalić , popalić , odpalić , kapalin , napalić , dopalić , upalić , spalić , opalić , palia , palić e wypalać

I . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] forma perf VB vb trans

II . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] forma perf VB vb intr

1. wypalać:

wypalać (strzelić) (broń)

losfeuern colloq

2. wypalać solo perf colloq (udać się):

wypalać

klappen

wypalać

hinhauen colloq

twój pomysł nie wypalił

deine Idee f hat nicht funktioniert

ten plan nie wypali

dieser Plan m wird nicht aufgehen

jeszcze nie wiem, czy ten wyjazd wypali

ich weiß noch nicht, ob die Reise f zustande kommt

3. wypalać solo perf colloq (powiedzieć):

wypalić komuś prosto z mostu

jdm frei [o. frisch] von der Leber weg erzählen colloq

wypalić z grubej rury

kein Blatt vor den Mund nehmen

III . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] forma perf VB vb rifl

wypalać (nadwerężyć siły) (człowiek)

sich acc völlig verausgaben

wypalać (nadwerężyć siły) (człowiek)

ausgebrannt sein

I . palić <‑li> [palitɕ] VB vb trans

1. palić (rozniecać):

palić ognisko

anzünden

2. palić (oświetlać):

palić lampę

einschalten

palić świecę

anzünden

palić świecę

anbrennen

palić światło

anmachen

3. palić (wciągać dym):

palić papierosy, fajkę, opium

rauchen

palić jak smok colloq

rauchen [o. qualmen] wie ein Schlot

4. palić (niszczyć ogniem):

palić glebę, trawę

verbrennen

palić zwłoki

einäschern

palić za sobą [wszystkie] most

[alle] Brücken hinter sich abbrechen

pal cię/go/ją/was/ich/je diabli! colloq

du bist/er ist/sie ist/ihr seid/sie sind mir scheißeegal colloq

pal licho, że muszę zrobić ten referat colloq

scheißegal, dass ich das Referat machen muss colloq

5. palić (prażyć):

palić kawę, ziarna

rösten

palić kawę, ziarna

brennen

wapno palone

Löschkalk m

II . palić <‑li> [palitɕ] VB vb intr

1. palić (opalać):

palić czymś

mit etw heizen

palić w piecu

im Ofen heizen

2. palić (piec, parzyć):

słońce/piasek pali

die Sonne f /der Sand m brennt

3. palić:

palić (wywoływać uczucie gorąca) (gorączka)

brennen

pali mnie [w gardle]

es brennt mir im Hals[e]

palą stopy od gorącego piasku

die Fußsohlen brennen vom heißen Sand

4. palić fig (być intensywnym):

kogoś pali ciekawość/pragnienie/zazdrość

jd brennt vor Neugier/Durst/Neid

pali mnie straszny wstyd

ich vergehe vor Scham

III . palić <‑li> [palitɕ] VB vb rifl

1. palić:

palić (płonąć) (gałęzie, ognisko)

brennen

palić (dom, miasto)

brennen

palić (dom, miasto)

in Flammen stehen

ziemia [lub grunt] pali się komuś pod nogami

der Boden m brennt unter jds Fußen

palić się do czegoś colloq

auf etw acc brennen [o. begierig sein]

nie palę się do tego colloq

darauf bin ich nicht scharf colloq

choćby się waliło i paliło ... colloq

auch wenn die Welt untergeht ... colloq

robota pali się komuś w rękach colloq

jdm läuft die Arbeit f wie geschmiert

2. palić:

palić (dawać oświetlenie) (płomień, świeca, światło)

brennen

w jego pokoju ciągle pali się światło

in seinem Zimmer brennt ständig Licht nt

3. palić fig:

palić (błyszczeć) (iskierki, oczy)

glühen

4. palić fig (być ogarniętym):

paliłem się ze wstydu

ich schämte mich in Grund und Boden

IV . palić <‑li> [palitɕ] VB impers

pali się!

es brennt!

locuzioni:

nie pali się! colloq

es eilt nicht!

nie pali się! colloq

es hat keine Eile!

opalić [opalitɕ]

opalić forma perf od opalać

Vedi anche: opalać

I . opalać <‑la; forma perf opalić> [opalatɕ] VB vb trans

1. opalać (ogrzewać):

opalać mieszkanie

heizen

2. opalać (wystawiać na działanie słońca):

opalać brzuch, plecy

bräunen

olejek do opalania

Sonnenöl nt

łóżko opalające

Sonnenbank f

3. opalać (przypiekać ogniem):

opalać drób

ansengen

4. opalać colloq (wypalać czyjeś papierosy):

opalać kogoś

bei jdm Zigaretten schnorren colloq

II . opalać <‑la; forma perf opalić> [opalatɕ] VB vb rifl (wystawiać się na działanie słońca)

opalać

sich acc bräunen

opalać

sich acc sonnen

I . spalić <‑li; imperf ‑al> [spalitɕ]

spalić forma perf od spalać

II . spalić <‑li; imperf ‑al> [spalitɕ] VB vb trans forma perf

spalić SPORT:

spalić rzut

ins Abseits laufen

spalić skok

übertreten

locuzioni:

plan spalił na panewce

der Plan m ist misslungen [o. gescheitert]

plan spalił na panewce

der Plan ist in nichts zerronnen

plan spalił na panewce

der Plan hat sich in nichts aufgelöst

III . spalić <‑li; imperf ‑al> [spalitɕ] VB vb rifl forma perf

1. spalić:

spalić (zostać zniszczonym) (dom, drewno, list)

verbrennen

2. spalić:

spalić (zbyt mocno się przypiec) (mięso)

anbrennen

spalić (zbyt mocno się przypiec) (mięso)

verbrennen

3. spalić:

spalić (zbyt mocno się opalić) (plażowicz, skóra)

sich dat einen Sonnenbrand holen

4. spalić colloq (zdemaskować się):

spalić

auffliegen colloq

Vedi anche: spalać

I . spalać <‑la; imperf ‑aj; forma perf spalić> [spalatɕ] VB vb trans

1. spalać (niszczyć, utleniać):

spalać papier, pokarm

verbrennen

spalić za sobą mosty

alle Brücken hinter sich dat abbrechen

2. spalać gener forma perf (zbyt mocno przypiec):

spalać peczeń, mięso

verbrennen

spalać peczeń, mięso

anbrennen lassen

spalić kotlety

die Schnitzel anbrennen lassen

3. spalać gener forma perf (mocno opalić):

spalać skórę

verbrennen colloq

twarz spalona tropikalnym słońcem

von der tropischen Sonne verbranntes Gesicht nt

4. spalać gener forma perf (przepalić):

spalać bezpiecznik, silnik, żarówkę

durchbrennen

5. spalać gener forma imperf (zużywać):

silnik spala dużo benzyny

Motor m verbraucht viel Benzin

II . spalać <‑la; imperf ‑aj; forma perf spalić> [spalatɕ] VB vb rifl

1. spalać:

spalać (ulegać utlenieniu) (substancje pokarmowe)

verbrennen

2. spalać gener forma imperf fig (wyczerpać się):

spalać się w czymś

sich acc für etw restlos aufopfern

I . upalać <upala; imperf ‑aj> [upalatɕ], upalić [upalitɕ] forma perf VB vb trans colloq

1. upalać (nadpalać):

upalać

ansengen

upalać

anzünden

upalać gałęzie

Äste ansengen

2. upalać (prażyć):

upalać

rösten

upalić cukier

Zucker rösten

II . upalać <upala; imperf ‑aj> [upalatɕ], upalić [upalitɕ] forma perf VB vb rifl colloq

upalać

angesengt werden

upalać

sich acc entzünden

I . dopalać <‑la; imperf ‑laj> [dopalatɕ], dopalić [dopalitɕ] forma perf VB vb trans colloq

dopalać

aufrauchen

dopalać

zu Ende rauchen

dopalać cygaro

Zigarre aufrauchen

II . dopalać <‑la; imperf ‑laj> [dopalatɕ], dopalić [dopalitɕ] forma perf VB vb rifl

dopalać

ausgehen

dopalać

erlöschen

świece powoli się dopalały

die Kerzen fpl gingen langsam aus

I . napalać <‑la; imperf ‑laj> [napalatɕ], napalić [napalitɕ] forma perf VB vb intr

napalić w piecu

den Ofen einheizen [o. anheizen]

II . napalać <‑la; imperf ‑laj> [napalatɕ], napalić [napalitɕ] forma perf VB vb rifl

1. napalać (wiele wypalić):

napalać

viel rauchen

2. napalać colloq (podekscytować się):

napalać się na coś

auf etw acc brennen [o. scharf sein colloq ]

kapalin <gen ‑u, pl ‑y> [kapalin] SOST m STOR

kapalin (hełm)

Eisenhut m

I . odpalać <‑la> [otpalatɕ], odpalić [otpalitɕ] forma perf VB vb trans

1. odpalać (wystrzeliwać):

odpalać pocisk, torpedę, rakietę

abfeuern

odpalać pocisk, torpedę, rakietę

abschießen

2. odpalać colloq (dzielić się):

odpalić komuś coś

mit jdm etw teilen

II . odpalać <‑la> [otpalatɕ], odpalić [otpalitɕ] forma perf VB vb intr

1. odpalać (strzelać):

odpalać

abdrücken

2. odpalać (wybuchać):

odpalać

ausbrechen

odpalać

explodieren

3. odpalać colloq:

odpalać (startować) (silnik)

starten

4. odpalać colloq (celnie ripostować):

odpalać

scharf antworten

odpalać

schlagfertig sein

5. odpalać (zapalać):

odpalić papierosa

eine Zigarette anzünden [o. anbrennen]

I . popalić <‑li> [popalitɕ] VB vb trans forma perf

popalić colloq (spalić dużo):

popalić

verbrennen

2. popalić (spędzić czas na paleniu):

popalić

rauchen

popalił fajkę

er rauchte eine Pfeife

locuzioni:

popalić za sobą mosty ricerc

alle Brücken hinter sich abbrechen

dać komuś popalić colloq

jdm Feuer unter dem Hintern machen colloq

II . popalić <‑li> [popalitɕ] VB vb rifl (ulec spaleniu)

popalić

verbrennen

popaliły się wszystkie szopy

alle Schuppen mpl verbrannten

zapalić [zapalitɕ]

zapalić forma perf od zapalać

Vedi anche: zapalać

I . zapalać <‑la; forma perf zapalić> [zapalatɕ] VB vb trans

1. zapalać (rozniecać ogień):

zapalać

entzünden

zapalać

anstecken

zapalać zapałkę

anzünden

pocisk zapalający MILIT

Brandgeschoss nt

zapalić kaganek oświaty ricerc

das Licht nt [o. die Fackel f ] der Aufklärung entzünden ricerc

2. zapalać (uruchamiać):

zapalać silnik

anlassen

zapalać silnik

anstellen

3. zapalać (pozwalać, aby się świeciło):

zapalać światło

[an]machen

zapalać lampę

anmachen

zapalać lampę

anknipsen colloq

zapalić dla kogoś zielone światło

jdm grünes Licht [für etw] geben

4. zapalać (pozwalać, aby się paliło):

zapalać papierosa, fajkę, cygaro

anzünden

zapalać papierosa, fajkę, cygaro

anstecken

5. zapalać fig (rozbudzić w kimś zapał):

zapalać

entflammen ricerc

zapalać

begeistern

zapalić innych do walki

andere für den Kampf begeistern

zapalić komuś światło nadziei

jdm Hoffnung geben

II . zapalać <‑la; forma perf zapalić> [zapalatɕ] VB vb rifl

1. zapalać gener forma perf (zaczynać się palić):

zapalać

sich acc entzünden

zapalać

Feuer fangen

2. zapalać (włączać się):

zapalać

angehen

zapaliło się zielone światło

die Ampel f sprang auf Grün

3. zapalać ricerc (zaczynać błyszczeć, lśnić):

zapalać

zu leuchten beginnen

zapalać

blitzen

zapaliły się gwiazdy na niebie

die Sterne mpl am Himmel begannen zu leuchten

oczy zapaliły się gniewem

seine Augen ntpl begannen vor Zorn zu blitzen

4. zapalać ricerc (nabierać zapału, entuzjazmu):

zapalić się do czegoś

sich acc für etw begeistern

zapalić się do czegoś

für etw Feuer und Flamme sein colloq

5. zapalać ricerc (doświadczać silnych uczuć):

zapalać

in Erregung geraten

zapalać

entflammen ricerc

zapalał się w dyskusji

er geriet bei der Diskussion in Erregung

zapalił się gniewem/namiętnością

sein Zorn m /seine Leidenschaft f entflammte ricerc

6. zapalać ricerc (zawładnąć kimś):

zapalać

entflammen ricerc

czuł, jak zapala się w nim nienawiść

er spürte Hass in sich aufsteigen m

palia SOST

Contributo di un utente

- Modifica la voce
- Consiglia l'eliminazione

palia jeziorowa/amerykańska f ZOOL

amerikanischer Seesaibling m

Vuoi aggiungere una parola, una frase o una traduzione?

Inserisci una nuova voce.

Cerca nel dizionario

polacco

Traduzioni di „vypáliť“ nel dizionario polacco » tedesco (Vai a tedesco » polacco)

I . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] forma perf VB vb trans

1. wypalać (spalić):

2. wypalać (zrobić):

3. wypalać (wyprażyć):

4. wypalać (zostawić ślad):

5. wypalać gener forma perf colloq (palnąć):

II . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] forma perf VB vb intr

1. wypalać:

2. wypalać solo perf colloq (udać się):

3. wypalać solo perf colloq (powiedzieć):

III . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] forma perf VB vb rifl

I . palić <‑li> [palitɕ] VB vb trans

1. palić (rozniecać):

2. palić (oświetlać):

3. palić (wciągać dym):

4. palić (niszczyć ogniem):

5. palić (prażyć):

II . palić <‑li> [palitɕ] VB vb intr

1. palić (opalać):

2. palić (piec, parzyć):

3. palić:

4. palić fig (być intensywnym):

III . palić <‑li> [palitɕ] VB vb rifl

1. palić:

2. palić:

3. palić fig:

4. palić fig (być ogarniętym):

IV . palić <‑li> [palitɕ] VB impers

locuzioni:

opalić [opalitɕ]

opalić forma perf od opalać

Vedi anche: opalać

I . opalać <‑la; forma perf opalić> [opalatɕ] VB vb trans

1. opalać (ogrzewać):

2. opalać (wystawiać na działanie słońca):

3. opalać (przypiekać ogniem):

4. opalać colloq (wypalać czyjeś papierosy):

II . opalać <‑la; forma perf opalić> [opalatɕ] VB vb rifl (wystawiać się na działanie słońca)

I . spalić <‑li; imperf ‑al> [spalitɕ]

spalić forma perf od spalać

II . spalić <‑li; imperf ‑al> [spalitɕ] VB vb trans forma perf

spalić SPORT:

locuzioni:

III . spalić <‑li; imperf ‑al> [spalitɕ] VB vb rifl forma perf

1. spalić:

2. spalić:

3. spalić:

4. spalić colloq (zdemaskować się):

Vedi anche: spalać

I . spalać <‑la; imperf ‑aj; forma perf spalić> [spalatɕ] VB vb trans

1. spalać (niszczyć, utleniać):

2. spalać gener forma perf (zbyt mocno przypiec):

3. spalać gener forma perf (mocno opalić):

4. spalać gener forma perf (przepalić):

5. spalać gener forma imperf (zużywać):

II . spalać <‑la; imperf ‑aj; forma perf spalić> [spalatɕ] VB vb rifl

1. spalać:

2. spalać gener forma imperf fig (wyczerpać się):

I . upalać <upala; imperf ‑aj> [upalatɕ], upalić [upalitɕ] forma perf VB vb trans colloq

1. upalać (nadpalać):

2. upalać (prażyć):

II . upalać <upala; imperf ‑aj> [upalatɕ], upalić [upalitɕ] forma perf VB vb rifl colloq

I . dopalać <‑la; imperf ‑laj> [dopalatɕ], dopalić [dopalitɕ] forma perf VB vb trans colloq

II . dopalać <‑la; imperf ‑laj> [dopalatɕ], dopalić [dopalitɕ] forma perf VB vb rifl

I . napalać <‑la; imperf ‑laj> [napalatɕ], napalić [napalitɕ] forma perf VB vb intr

II . napalać <‑la; imperf ‑laj> [napalatɕ], napalić [napalitɕ] forma perf VB vb rifl

1. napalać (wiele wypalić):

2. napalać colloq (podekscytować się):

kapalin <gen ‑u, pl ‑y> [kapalin] SOST m STOR

I . odpalać <‑la> [otpalatɕ], odpalić [otpalitɕ] forma perf VB vb trans

1. odpalać (wystrzeliwać):

2. odpalać colloq (dzielić się):

II . odpalać <‑la> [otpalatɕ], odpalić [otpalitɕ] forma perf VB vb intr

1. odpalać (strzelać):

2. odpalać (wybuchać):

3. odpalać colloq:

4. odpalać colloq (celnie ripostować):

5. odpalać (zapalać):

I . popalić <‑li> [popalitɕ] VB vb trans forma perf