olandese » tedesco

Traduzioni di „Unfällen“ nel dizionario olandese » tedesco

(Vai a tedesco » olandese)

Mostra l'elenco di tutti i risultati trovati

Stai visualizzando i risultati dalla grafia simile: invallen , uitvallen , ontvallen , aanvallen , opvallen , bevallen , afvallen , schallen , omvallen e gevallen

in·val·len <viel in, i. ingevallen> [ɪnvɑlə(n)] VB vb intr

vertreten +acc

invallen (vervangen: onverwacht)

einspringen für

voor een collega invallen

für einen Kollegen einspringen

voor een collega invallen

einen Kollegen vertreten

5. invallen (te binnen schieten):

invallen

einfallen

zijn naam wil mij maar niet invallen

sein Name will mir einfach nicht einfallen

6. invallen muz.:

invallen

einfallen

invallen (inzetten)

einsetzen

7. invallen (instorten, inzakken):

invallen

einstürzen

ingevallen wangen

eingefallene Wangen pl

aan·val·len² <viel aan, i. aangevallen> [anvɑlə(n)] VB vb intr (afstormen op)

aanvallen

herfallen

op het eten aanvallen

über das Essen herfallen

ont·val·len <ontviel, i. ontvallen> [ɔntfɑlə(n)] VB vb intr

1. ontvallen (sterven):

ontvallen

(durch den Tod) entrissen [o. genommen] werden

zijn vrouw is hem vroeg ontvallen

seine Frau ist ihm früh (durch den Tod) genommen worden

2. ontvallen (per ongeluk geuit worden):

ontvallen

entfahren

ontvallen

entschlüpfen

ontvallen

herausrutschen colloq

de man liet zich een vloek ontvallen

dem Mann entfuhr ein Fluch

uit·val·len <viel uit, i. uitgevallen> [œytfɑlə(n)] VB vb intr

1. uitvallen:

uitvallen (losbarsten in woorden)

losplatzen colloq

uitvallen (tekeergaan)

loswettern colloq

uitvallen (beledigend)

ausfällig [o. ausfallend] werden

tegen iem uitvallen

jdn anfahren [o. anfauchen] colloq

2. uitvallen (losgaande vallen):

uitvallen

ausfallen

zijn haren zijn al aan 't uitvallen

seine Haare fallen bereits aus

3. uitvallen SPORT:

uitvallen (wegvallen)

ausfallen

uitvallen (wedstrijd staken)

ausscheiden

4. uitvallen (het genoemde resultaat hebben):

uitvallen

ausfallen

die tekening is goed uitgevallen

die Zeichnung ist gut geworden

in mijn voordeel uitvallen

zu meinen Gunsten ausfallen

5. uitvallen (de genoemde aard hebben):

uitvallen

geraten

ge·val·len VB

gevallen volt. deelw. van vallen¹, vallen²

Vedi anche: vallen , vallen

val·len² <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] VB vb impers ww

1. vallen (ontstaan):

vallen

geben

er vielen doden

es gab Tote

er vallen klappen

es setzt Prügel

er valt een schot

es fällt ein Schuss

er viel een stilte

es entstand eine Stille

toen zijn er enkele woorden gevallen

dann hat es eine Auseinandersetzung gegeben

2. vallen (op een bepaalde manier zijn):

vallen

geben

vallen

sein

daarover valt te praten

darüber lässt sich reden

er viel niet aan te tornen

daran war nicht zu rütteln

wat valt er te vertellen?

was gibt es zu erzählen?

er valt veel voor te zeggen

das hat viel für sich

er valt nog weinig van te zeggen

man weiß noch nichts Genaues

val·len¹ <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] VB vb intr

1. vallen (neervallen):

vallen

fallen

het doek valt

der Vorhang fällt

het doek valt fig

≈ das Spiel ist aus

komen te vallen

zu Fall kommen

een opmerking laten vallen

eine Bemerkung fallen lassen

2. vallen (omvallen):

vallen

(hin)fallen

vallen

(hin)stürzen

aan stukken vallen

auseinanderfallen

een gat in zijn knie vallen

sich dat das Knie aufschlagen

zich laten vallen

sich hinfallen lassen

naar beneden vallen

herunterfallen

naar beneden vallen

hinunterfallen

op z'n bek vallen fig

auf die Schnauze fallen

met vallen en opstaan fig

≈ mit vielen Rückschlägen

over een woord vallen fig

sich über ein Wort ärgern

van de trap af vallen

die Treppe herunterfallen

van zijn stoel vallen van verbazing fig

vor Staunen fast vom Stuhl fallen

3. vallen (terechtkomen):

vallen

fallen

een blik laten vallen op

einen Blick auf etw acc fallen lassen

de keuze/de verdenking viel op haar

die Wahl/der Verdacht fiel auf sie

de klemtoon valt op de eerste lettergreep

der Akzent liegt auf der ersten Silbe

4. vallen (plaatshebben op):

vallen

fallen

Kerstmis valt op een woensdag

Weihnachten fällt auf einen Mittwoch

5. vallen (los neerhangen):

vallen

fallen

in plooien vallen

in Falten fallen

6. vallen (zich voordoen):

de avond valt

der Abend bricht herein

7. vallen (in een situatie zijn):

vallen

fallen

in een bepaalde categorie vallen

unter eine bestimmte Kategorie fallen

8. vallen (sneuvelen):

vallen ook fig

fallen

het kabinet is gevallen

das Kabinett ist gestürzt worden

9. vallen (in een toestand komen):

vallen

fallen

in slechte handen vallen

in schlechte Hände geraten

hij viel van de ene verbazing in de andere

er kam aus dem Staunen nicht heraus

uit de toon vallen

aus dem Rahmen fallen

10. vallen:

zijn idee valt goed (gewaardeerd worden)

seine Idee wird begrüßt

in de smaak vallen

Anklang finden

locuzioni:

zij valt op mannen (zich aangetrokken voelen tot)

sie ist verrückt nach Männern

bij het vallen van de nacht

bei Einbruch der Nacht

iem in de rede vallen

jdm ins Wort fallen

hij liet de aanklacht vallen

er zog die Anklage zurück

iem om de hals vallen

jdm um den Hals fallen

het werk valt me zwaar

die Arbeit fällt mir schwer

om·val·len <viel om, i. omgevallen> [ɔmvɑlə(n)] VB vb intr

omvallen

umfallen

omvallen

umkippen

omvallen van het lachen fig

sich biegen [o. krümmen] vor Lachen

schal·len <schalde, h. geschald> [sxɑlə(n)] VB vb intr

schallen

schallen

schallen muz.

schmettern

af·val·len <viel af, i. afgevallen> [ɑfɑlə(n)] VB vb intr

1. afvallen (naar beneden vallen):

afvallen

abfallen

afvallen

hinunterfallen

afvallen

herunterfallen

de bladeren vallen af

die Blätter fallen ab

het boek viel van zijn knieën af

das Buch fiel von seinen Knien herunter

2. afvallen (niet meer meetellen):

afvallen

ausscheiden

bij een wedstrijd afvallen

bei einem Wettkampf ausscheiden

3. afvallen (ontrouw worden):

afvallen

abfallen

de vriendinnen vielen haar af

die Freundinnen ließen sie im Stich

van het geloof afvallen

vom Glauben abfallen

4. afvallen (afslanken):

afvallen

abnehmen

ik ben één kilo afgevallen

ich habe ein Kilo abgenommen

5. afvallen (overschieten):

afvallen

abfallen

er zal voor jou ook nog wel iets afvallen

es wird für dich sicher auch noch etw abfallen

6. afvallen scheepv.:

afvallen

abfallen

(van de wind) afvallen

nach Lee abgehen

be·val·len <beviel, i. bevallen> [bəvɑlə(n)] VB vb intr

1. bevallen:

bevallen (baren: zonder voorzetselvoorwerp)

entbinden

bevallen (baren: met voorzetselvoorwerp)

gebären +acc

zij is gisteren bevallen

sie hat gestern entbunden

zij is van een dochter bevallen

sie hat eine Tochter geboren

2. bevallen (aanstaan):

bevallen

gefallen +dat

hoe is het u bevallen?

wie hat es Ihnen gefallen?

op·val·len <viel op, i. opgevallen> [ɔpfɑlə(n)] VB vb intr

opvallen

auffallen

opvallen

ins Auge fallen

het is mij opgevallen

es ist mir aufgefallen

Cerca nel dizionario

olandese

Traduzioni di „Unfällen“ nel dizionario olandese » tedesco

in·val·len <viel in, i. ingevallen> [ɪnvɑlə(n)] VB vb intr

1. invallen (naar binnen, in iets vallen):

2. invallen (binnenvallen):

3. invallen:

4. invallen +acc:

5. invallen (te binnen schieten):

6. invallen muz.:

7. invallen (instorten, inzakken):

aan·val·len2 <viel aan, i. aangevallen> [anvɑlə(n)] VB vb intr (afstormen op)

ont·val·len <ontviel, i. ontvallen> [ɔntfɑlə(n)] VB vb intr

1. ontvallen (sterven):

2. ontvallen (per ongeluk geuit worden):

uit·val·len <viel uit, i. uitgevallen> [œytfɑlə(n)] VB vb intr

1. uitvallen:

2. uitvallen (losgaande vallen):

3. uitvallen SPORT:

4. uitvallen (het genoemde resultaat hebben):

5. uitvallen (de genoemde aard hebben):

ge·val·len VB

gevallen volt. deelw. van vallen¹, vallen²

Vedi anche: vallen , vallen

val·len2 <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] VB vb impers ww

1. vallen (ontstaan):

2. vallen (op een bepaalde manier zijn):

val·len1 <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] VB vb intr

1. vallen (neervallen):

2. vallen (omvallen):

3. vallen (terechtkomen):

4. vallen (plaatshebben op):

5. vallen (los neerhangen):

6. vallen (zich voordoen):

7. vallen (in een situatie zijn):

8. vallen (sneuvelen):

9. vallen (in een toestand komen):

10. vallen:

locuzioni:

om·val·len <viel om, i. omgevallen> [ɔmvɑlə(n)] VB vb intr

schal·len <schalde, h. geschald> [sxɑlə(n)] VB vb intr

af·val·len <viel af, i. afgevallen> [ɑfɑlə(n)] VB vb intr

1. afvallen (naar beneden vallen):

2. afvallen (niet meer meetellen):

3. afvallen (ontrouw worden):

4. afvallen (afslanken):

5. afvallen (overschieten):

6. afvallen scheepv.:

be·val·len <beviel, i. bevallen> [bəvɑlə(n)] VB vb intr

1. bevallen:

2. bevallen (aanstaan):

op·val·len <viel op, i. opgevallen> [ɔpfɑlə(n)] VB vb intr

Cerca nel dizionario

Collegamenti esterni

Feedback

Trainer lessicale

Synonyms

La mia cronologia di ricerca

aan·val·len² <viel aan, i. aangevallen> [anvɑlə(n)] VB vb intr (afstormen op)

val·len² <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] VB vb impers ww

val·len¹ <viel, i. gevallen> [vɑlə(n)] VB vb intr