Traduzioni di „breakene“ nel dizionario tedesco » polacco

(Vai a polacco » tedesco)

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VB vb trans irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

brechen Knochen, Herz

łamać [forma perf z‑]

brechen Brot

przełamywać [forma perf przełamać]

brechen Hals

skręcić a. fig colloq

sich dat einen Arm/ein Bein brechen

złamać sobie rękę/nogę

das Eis brechen

przełamać lody

das wird ihm das Genick brechen colloq

to go pogrąży

2. brechen (herausbrechen):

die Steine aus der Mauer brechen

wyłamywać [forma perf wyłamać] cegły z muru

3. brechen (abbauen):

Marmor brechen

wydobywać marmur

4. brechen (nicht einhalten):

brechen Vertrag, Schwur, Wort, Versprechen

nie dotrzymywać [forma perf dotrzymać]

brechen Recht

łamać [forma perf z‑]

brechen Freundschaft

niszczyć [forma perf z‑]

brechen Schweigen

przerywać [forma perf przerwać]

den Waffenstillstand brechen

przerwać zawieszenie broni

die Ehe brechen

złamać obietnicę małżeńską

5. brechen (übertreffen):

brechen Rekord

pobić

6. brechen (niederkämpfen):

brechen Bahn

torować [forma perf u‑]

brechen Widerstand

tłumić [forma perf s‑]

brechen Willen

przełamać

brechen Person

złamać

7. brechen ricerc (pflücken):

brechen Blume

zrywać [forma perf zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

brechen Licht, Strahlen

załamywać [forma perf załamać]

brechen Meereswellen

odbijać [forma perf odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VB vb intr irr

1. brechen +sein a. fig:

brechen (in Stücke zerfallen) (Achse, Ast)

łamać [forma perf z‑] się

auseinander brechen (Möbelstück)

łamać [forma perf po‑] się

auseinander brechen (Familie, Koalition)

rozpaść się a. fig

mir bricht das Herz fig

serce nt mi się kraje

auf Biegen und Brechen colloq

za wszelką cenę

auf Biegen und Brechen colloq

koniecznie

2. brechen +sein:

brechen (brüchig sein) (Leder)

kruszeć [forma perf s‑]

brechen (Teppich)

wycierać [forma perf wytrzeć] się

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

durch die Wolken brechen (Sonne)

prześwitywać zza chmur

durch die Wolken brechen (Sonne)

przedzierać się przez chmury

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

mit jdm/etw brechen

zerwać z kimś/czymś colloq

5. brechen +haben colloq (sich erbrechen):

brechen

wymiotować [forma perf z‑]

er musste brechen

musiał zwymiotować

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VB vb rifl irr

sich [an etw] brechen (Meereswellen)

rozbijać [forma perf rozbić] się [o coś]

sich [an etw] brechen (Licht)

załamywać [forma perf załamać] się

sich [an etw] brechen (Schall)

odbijać [forma perf odbić] się

Vedi anche: gebrochen

I . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] VB vb trans, vb intr, vb rifl irr

gebrochen pp von brechen

II . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] VB impers irr

gebrochen pp von gebrechen

III . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] AGG

1. gebrochen (tief deprimiert, gedämpft):

gebrochen Person, Herz, Farbe

złamany fig

2. gebrochen (schwach):

gebrochen Stimme

łamiący się

gebrochen Stimme

złamany

3. gebrochen (fehlerhaft):

in gebrochenem Deutsch

łamaną niemczyzną

III . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] AVV

gebrochen Polnisch/Deutsch sprechen

mówić słabo po polsku/niemiecku

I . brei̱ten VB vb trans

1. breiten (ausbreiten):

breiten

rozpościerać [forma perf rozpostrzeć]

die Sanitäter breiteten Decken über die Leichen/Opfer

sanitariusze mpl przykryli ciała/ofiary kocami

2. breiten (spreizen):

breiten

rozkładać [forma perf rozłożyć]

ab und zu breitete einer der Geier seine Flügel

od czasu do czasu jeden z sępów rozkładał skrzydła

II . brei̱ten VB vb rifl ricerc

die Nacht breitete sich über das Land

nad wsią rozpościerała się noc f ricerc

I . brẹmsen [ˈbrɛmzən] VB vb intr

1. bremsen (verlangsamen):

bremsen

hamować [forma perf za‑]

ich musste scharf bremsen, um das Auto rechtzeitig zum Stillstand zu bringen

musiałem ostro hamować, aby zatrzymać samochód na czas

2. bremsen:

bremsen (hinhaltend reagieren) (Partei, Opposition)

powstrzymywać [forma perf powstrzymać]

mit den Ausgaben bremsen müssen

musieć ograniczyć wydatki

II . brẹmsen [ˈbrɛmzən] VB vb trans

1. bremsen (abbremsen):

bremsen Fahrzeug, Zug

wyhamowywać [forma perf wyhamować]

2. bremsen (verzögern):

bremsen Entwicklung

opóźniać [forma perf opóźnić]

3. bremsen (dämpfen):

bremsen Begeisterung

tłumić [forma perf s‑]

4. bremsen colloq (zurückhalten):

bremsen Person, Redefluss

przystopować colloq

er ist nicht zu bremsen

nie można go zatrzymać

I . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] VB vb intr

1. brennen:

brennen (in Flammen stehen) (Feuer)

płonąć

lichterloh brennen

stać w płomieniach

2. brennen:

brennen (angezündet sein) (Zigarette, Kerze)

palić się

3. brennen (sich entzünden):

nicht brennen

nie być palnym

nicht brennen (Streichholz, Kohle)

zapalić się

dürres Holz brennt gut

suche drewno nt dobrze się pali

das brennt ja wie Zunder

to jest łatwopalne

4. brennen:

brennen (sehr heiß scheinen) (Sonne)

palić

5. brennen (angeschaltet sein):

brennen Licht, Herd

być włączonym

brennen Licht, Herd

palić się colloq

die Lampe brannte die ganze Nacht

lampa f paliła się całą noc

6. brennen (schmerzen):

brennen

piec

die Wunde brennt

rana f piecze

(scharf sein) auf der Zunge brennen (Gewürz)

piec [lub palić] w język

die Seife brennt in den Augen

mydło nt szczypie w oczy

die Brennnessel brennt auf der Haut

pokrzywa f parzy skórę

jdm auf [o. unter] den Nägeln brennen

być pilną sprawą dla kogoś

das Geheimnis brennt mir auf der Zunge

język m mnie świerzbi

7. brennen (inständig sinnen):

darauf brennen etw zu tun

palić się do zrobienia czegoś

auf Rache acc brennen

knuć zemstę

8. brennen (ungeduldig sein):

vor Neugier brennen

umierać z ciekawości

II . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] VB vb trans

1. brennen (rösten):

brennen Mandeln

prażyć

brennen Kaffee

palić

2. brennen (ein Produkt herstellen):

brennen Porzellan, Ziegel

wypalać [forma perf wypalić]

3. brennen (destillieren):

brennen Schnaps

destylować

schwarz brennen

pędzić bimber

4. brennen (härten):

brennen Ton

hartować

5. brennen (ein-, aufbrennen):

brennen Rind

piętnować

ein Loch in den Teppich brennen

wypalić dziurę w dywanie

einem Tier ein Zeichen auf das Fell brennen

oznakować zwierzę

ein Muster in einen Teller brennen

wypalić wzór na talerzu

6. brennen INFORM:

brennen

wypalać [forma perf wypalić ]colloq

brennen

nagrywać [forma perf nagrać]

eine CD brennen

wypalić płytę

III . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] VB vb rifl

sich [an etw dat] brennen

poparzyć się [czymś]

IV . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] VB impers

es brennt!

pożar!

es brennt!

pali się!

locuzioni:

wo brennt’s denn? colloq

co się dzieje?

Breakdance <‑[s], senza pl > [ˈbrɛɪkdɛːns] SOST m MUS

Breakdance

breakdance m

Brẹmsrakete <‑, ‑n> SOST f

Bremsrakete

silnik m rakietowy hamujący

Betrụnkene(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> SOST mf dekl wie agg

Betrunkene

pijany(-a) m (f)

Ertrụnkene(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> SOST mf dekl wie agg

Ertrunkene

topielec m colloq

Ertrunkene

topielica f colloq

Bre̱men <‑s, senza pl > [ˈbreːmən] SOST nt

Bremen

Brema f

Bre̱genz <‑, senza pl > [ˈbreːgɛnts] SOST nt

Bregenz

Bregencja f

Brẹkzie <‑, ‑n> [ˈbrɛktsi̯ə] SOST f

Brekzie GEO → Breccie

Vedi anche: Breccie

Breccie <‑, ‑n> SOST f GEO

Breccie

brekcja f