Traduzioni di „brânci“ nel dizionario tedesco » polacco

brạndig AGG AVV

1. brandig (brenzlig):

brandig

przypalony

es riecht brandig

czuć spaleniznę [lub spalenizną]

2. brandig MED:

brandig Gewebe

gangrenowaty

brandig Gewebe

zgorzelinowy

3. brandig (von Brand befallen):

brandig Getreide

zaatakowany przez śnieć

I . bra̱ch [braːx] VB vb trans, vb intr, vb rifl

brach imperf von brechen

II . bra̱ch [braːx] AGG

brach

leżący odłogiem

Vedi anche: brechen

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VB vb trans irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

brechen Knochen, Herz

łamać [forma perf z‑]

brechen Brot

przełamywać [forma perf przełamać]

brechen Hals

skręcić a. fig colloq

sich dat einen Arm/ein Bein brechen

złamać sobie rękę/nogę

das Eis brechen

przełamać lody

das wird ihm das Genick brechen colloq

to go pogrąży

2. brechen (herausbrechen):

die Steine aus der Mauer brechen

wyłamywać [forma perf wyłamać] cegły z muru

3. brechen (abbauen):

Marmor brechen

wydobywać marmur

4. brechen (nicht einhalten):

brechen Vertrag, Schwur, Wort, Versprechen

nie dotrzymywać [forma perf dotrzymać]

brechen Recht

łamać [forma perf z‑]

brechen Freundschaft

niszczyć [forma perf z‑]

brechen Schweigen

przerywać [forma perf przerwać]

den Waffenstillstand brechen

przerwać zawieszenie broni

die Ehe brechen

złamać obietnicę małżeńską

5. brechen (übertreffen):

brechen Rekord

pobić

6. brechen (niederkämpfen):

brechen Bahn

torować [forma perf u‑]

brechen Widerstand

tłumić [forma perf s‑]

brechen Willen

przełamać

brechen Person

złamać

7. brechen ricerc (pflücken):

brechen Blume

zrywać [forma perf zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

brechen Licht, Strahlen

załamywać [forma perf załamać]

brechen Meereswellen

odbijać [forma perf odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VB vb intr irr

1. brechen +sein a. fig:

brechen (in Stücke zerfallen) (Achse, Ast)

łamać [forma perf z‑] się

auseinander brechen (Möbelstück)

łamać [forma perf po‑] się

auseinander brechen (Familie, Koalition)

rozpaść się a. fig

mir bricht das Herz fig

serce nt mi się kraje

auf Biegen und Brechen colloq

za wszelką cenę

auf Biegen und Brechen colloq

koniecznie

2. brechen +sein:

brechen (brüchig sein) (Leder)

kruszeć [forma perf s‑]

brechen (Teppich)

wycierać [forma perf wytrzeć] się

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

durch die Wolken brechen (Sonne)

prześwitywać zza chmur

durch die Wolken brechen (Sonne)

przedzierać się przez chmury

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

mit jdm/etw brechen

zerwać z kimś/czymś colloq

5. brechen +haben colloq (sich erbrechen):

brechen

wymiotować [forma perf z‑]

er musste brechen

musiał zwymiotować

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VB vb rifl irr

sich [an etw] brechen (Meereswellen)

rozbijać [forma perf rozbić] się [o coś]

sich [an etw] brechen (Licht)

załamywać [forma perf załamać] się

sich [an etw] brechen (Schall)

odbijać [forma perf odbić] się

Branche <‑, ‑n> [ˈbrãːʃə] SOST f (Wirtschaftszweig, Tätigkeitsbereich)

Branche

dział m

Branche

gałąź f

brạnden [ˈbrandən] VB vb intr (Wellen)

an [o. gegen] etw branden

rozbijać się o coś

brạnnte [ˈbrantə] VB vb trans, vb intr, vb rifl

brannte imperf von brennen

Vedi anche: brennen

I . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] VB vb intr

1. brennen:

brennen (in Flammen stehen) (Feuer)

płonąć

lichterloh brennen

stać w płomieniach

2. brennen:

brennen (angezündet sein) (Zigarette, Kerze)

palić się

3. brennen (sich entzünden):

nicht brennen

nie być palnym

nicht brennen (Streichholz, Kohle)

zapalić się

dürres Holz brennt gut

suche drewno nt dobrze się pali

das brennt ja wie Zunder

to jest łatwopalne

4. brennen:

brennen (sehr heiß scheinen) (Sonne)

palić

5. brennen (angeschaltet sein):

brennen Licht, Herd

być włączonym

brennen Licht, Herd

palić się colloq

die Lampe brannte die ganze Nacht

lampa f paliła się całą noc

6. brennen (schmerzen):

brennen

piec

die Wunde brennt

rana f piecze

(scharf sein) auf der Zunge brennen (Gewürz)

piec [lub palić] w język

die Seife brennt in den Augen

mydło nt szczypie w oczy

die Brennnessel brennt auf der Haut

pokrzywa f parzy skórę

jdm auf [o. unter] den Nägeln brennen

być pilną sprawą dla kogoś

das Geheimnis brennt mir auf der Zunge

język m mnie świerzbi

7. brennen (inständig sinnen):

darauf brennen etw zu tun

palić się do zrobienia czegoś

auf Rache acc brennen

knuć zemstę

8. brennen (ungeduldig sein):

vor Neugier brennen

umierać z ciekawości

II . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] VB vb trans

1. brennen (rösten):

brennen Mandeln

prażyć

brennen Kaffee

palić

2. brennen (ein Produkt herstellen):

brennen Porzellan, Ziegel

wypalać [forma perf wypalić]

3. brennen (destillieren):

brennen Schnaps

destylować

schwarz brennen

pędzić bimber

4. brennen (härten):

brennen Ton

hartować

5. brennen (ein-, aufbrennen):

brennen Rind

piętnować

ein Loch in den Teppich brennen

wypalić dziurę w dywanie

einem Tier ein Zeichen auf das Fell brennen

oznakować zwierzę

ein Muster in einen Teller brennen

wypalić wzór na talerzu

6. brennen INFORM:

brennen

wypalać [forma perf wypalić ]colloq

brennen

nagrywać [forma perf nagrać]

eine CD brennen

wypalić płytę

III . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] VB vb rifl

sich [an etw dat] brennen

poparzyć się [czymś]

IV . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] VB impers

es brennt!

pożar!

es brennt!

pali się!

locuzioni:

wo brennt’s denn? colloq

co się dzieje?

brạckig AGG

brackig (Wasser)

słonawy

brackig (Erde)

zgniły

Brạnd¹ <‑[e]s, Brände> [brant, pl: ˈbrɛndə] SOST m

1. Brand (Feuer):

Brand

pożar m

etw in Brand setzen/stecken

podpalać [forma perf podpalić] coś

in Brand geraten

zapalać [forma perf zapalić] się

das Haus ist in Brand geraten

w domu wybuchł pożar

2. Brand colloq (Durst):

jd hat einen [tüchtigen] Brand

komuś [strasznie] chce się pić colloq

jd hat einen [tüchtigen] Brand

ktoś usycha z pragnienia

Brandy <‑s, ‑s> [ˈbrɛndi] SOST m

Brandy

brandy f

I . brau̱n [braʊn] AGG

1. braun:

braun Haar, Haarfarbe

ciemny

braun Pullover

brązowy

braun Augen

piwny

2. braun (dunkelhäutig):

braun Hautfarbe

o ciemnej karnacji

3. braun (sonnengebräunt):

braun Mensch

opalony

braun werden

opalić się

4. braun pegg (nationalsozialistisch):

braun

narodowosocjalistyczny

II . brau̱n [braʊn] AVV

braun streichen:

braun

na brązowo

braun [gebrannt]

[opalony] na brązowo

bra̱vo! [ˈbraːvo] INTER

bravo!

brawo!

Brau̱ch <‑[e]s, Bräuche> [braʊx, pl: ˈbrɔɪçə] SOST m

Brauch

obyczaj m

hier ist es [so] Brauch, dass ...

panuje tu zwyczaj m , że...

wir feiern nach diesem alten Brauch

świętujemy według starego zwyczaju

so will es der Brauch

tak mówi [lub nakazuje] obyczaj

brau̱en [ˈbraʊən] VB vb trans

1. brauen (Bier herstellen):

brauen

warzyć

2. brauen colloq (zubereiten):

brauen Tee, Kaffee

przyrządzać [forma perf przyrządzić]

I . bra̱ten <brät, briet, gebraten> [ˈbraːtən] VB vb trans

etw [in der Pfanne] braten

smażyć [forma perf u‑] coś [na patelni]

etw [im Backofen] braten

piec [forma perf u‑] coś [w piekarniku]

II . bra̱ten <brät, briet, gebraten> [ˈbraːtən] VB vb intr

braten (gar werden, in der Pfanne)

smażyć [forma perf u‑] się

braten (im Backofen)

piec [forma perf u‑] się