olandese » tedesco

Traduzioni di „gesteggel“ nel dizionario olandese » tedesco

(Vai a tedesco » olandese)

Mostra l'elenco di tutti i risultati trovati

ge·ste·gen: verbo
ge·ste·ven: verbo
ge·stom·mel: nome
steg·ge·len: verbo
ge·steen·te: nome
ge·stal·te: nome
ge·sto·ken: verbo
ge·sto·len: verbo
ge·sto·ten: verbo
ge·sto·ven: verbo
ge·streng: aggettivo e avverbio
ge·ston·ken: verbo
ge·stor·ven: verbo
ge·stre·den: verbo
ge·stre·ken: verbo
ges·te: nome

Stai visualizzando i risultati dalla grafia simile: gestegen , gestommel , gesteven , geste , gestreken , gestreden , gestorven , gestonken , gestreng , gestoven , gestoten , gestolen , gestoken , gestalte , gesteente e steggelen

ge·ste·gen VB

gestegen volt. deelw. van stijgen

Vedi anche: stijgen

stij·gen <steeg, i. gestegen> [stɛiɣə(n)] VB vb intr

stijgen

steigen

stijgen

ansteigen

het bergpad stijgt

der Bergpfad steigt an

in aanzien stijgen

zu höherem Ansehen kommen

in stijgende lijn

in aufsteigender Linie

een stijgende lijn

eine steigende Linie

de prijzen stijgen

die Preise steigen (an) [o. klettern]

de rivier stijgt

der Fluss steigt

van het paard stijgen

absitzen

van het paard stijgen

vom Pferd steigen

ge·ste·ven VB

gesteven volt. deelw. van stijven¹, stijven²

Vedi anche: stijven , stijven

stij·ven² <stijfde, h. gestijfd> [stɛivə(n)] VB vb trans

1. stijven (versterken):

stijven

bestärken

iem in zijn overmoed stijven

jdn in seinem Übermut bestärken

2. stijven (stijf maken):

stijven

versteifen

stij·ven¹ <steef, h. gesteven> [stɛivə(n)] VB vb trans (met stijfsel bewerken)

stijven

stärken

linnengoed stijven

Wäsche stärken

ge·stom·mel [ɣəstɔməl] SOST nt geen pl

gestommel

Gepolter nt

gestommel

Poltern nt

steg·ge·len VB vb intr

steggelen → stechelen

Vedi anche: stechelen

ste·che·len <stechelde, h. gestecheld> [stɛxələ(n)] VB vb intr

1. stechelen:

stechelen (kibbelen)

(sich) zanken

stechelen (niet helemaal serieus)

plänkeln

2. stechelen (vals spelen):

stechelen

mauscheln

ge·steen·te <gesteente|n, gesteente|s> [ɣəstentə] SOST nt

1. gesteente (steen(achtige delfstof)):

gesteente

Gestein nt

2. gesteente (edele stenen):

gesteente

Edelsteine pl

ge·stal·te <gestalte|n, gestalte|s> [ɣəstɑltə] SOST f

1. gestalte (figuur):

gestalte

Gestalt f

gestalte

Figur f

een rijzige gestalte

eine hochwüchsige Gestalt

2. gestalte (gedaante):

gestalte

Gestalt f

gestalte

Erscheinung f

gestalte geven (aan iets)

einer Sache Gestalt geben

gestalte krijgen

Gestalt annehmen

ge·sto·ken VB

gestoken volt. deelw. van steken¹, steken²

Vedi anche: steken , steken

ste·ken² [stekə(n)] VB vb intr

ste·ken¹ <stak, h. gestoken> [stekə(n)] VB vb trans

1. steken (verwonden):

steken

stechen

hij is door een bij gestoken

er ist von einer Biene gestochen worden

ik heb (me) met een speld in mijn vinger gestoken

ich habe mir [o. mich] mit einer Stecknadel in den Finger gestochen

2. steken (plaatsen):

steken

stecken

een stok in de grond steken

einen Stock in den Boden stecken

zich in het zwart steken

sich schwarz kleiden

een bril in de koker steken

eine Brille in das Etui stecken

zijn geld in een zaak steken

sein Geld in ein Unternehmen stecken

iem in de nieuwe kleren steken

jdn neu einkleiden

veel tijd in iets steken fig

viel Zeit in etw acc (hinein)stecken

3. steken (in een plaats, richting, toestand brengen):

steken

stecken

een ring aan zijn vinger steken

(sich dat ) einen Ring an den Finger stecken

de draad in een naald steken

den Faden einfädeln

zijn vingers in de oren steken

sich dat die Finger in die Ohren stecken

zich diep in de schulden steken

sich in Schulden acc stürzen

de stekker in het stopcontact steken

den Stecker in die Steckdose stecken

de bomen steken hun toppen ten hemel

die Baumwipfel ragen in den Himmel

zijn hoofd uit het raam steken

den Kopf aus dem Fenster strecken

iets in elkaar steken

etw (zusammen)basteln

4. steken (uitspitten):

steken

stechen

asperges steken

Spargel stechen

5. steken:

steken (door steken)

stechen

steken (door spitten)

graben

6. steken (grieven):

steken

schmerzen

steken

verletzen

steken

kränken

dat steekt hem (dat zit hem dwars)

das ärgert ihn

dat steekt hem (daarop is hij afgunstig)

das macht ihn eifersüchtig

alle banden waren lek gestoken

alle Reifen waren kaputtgestochen

de trompet steken

die Trompete blasen

ge·sto·len VB

gestolen volt. deelw. van stelen

Vedi anche: stelen

ste·len <stal, h. gestolen> [stelə(n)] VB vb trans

stelen

stehlen

stelen

entwenden form

het gestolen goed

das Diebesgut

dat/hij kan me gestolen worden

das/er kann mir gestohlen bleiben

van iem een kus stelen

jdm einen Kuss rauben [o. stehlen]

dat is om te stelen

das ist entzückend [o. reizend] [o. niedlich]

zijn portemonnee is gestolen

sein Portemonnaie ist gestohlen worden

zijn portemonnee is gestolen

ihm ist das Portemonnaie gestohlen worden

ge·sto·ten VB

gestoten volt. deelw. van stoten¹, stoten², stoten³

Vedi anche: stoten , stoten , stoten

sto·ten³ <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] VB wk ww zich stoten

1. stoten (botsen):

stoten

sich stoßen

zich aan de tafel stoten

sich am Tisch stoßen

2. stoten (zich ergeren):

stoten

sich stoßen

zich aan iems gedrag stoten

sich an jds Benehmen stoßen

sto·ten² <stootte/stiet, h. gestoten> [stotə(n)] VB vb trans

1. stoten (duwen):

stoten

stoßen

2. stoten (door botsen bezeren):

stoten

stoßen

iem voor het hoofd stoten fig

jdn vor den Kopf stoßen

3. stoten (stampen):

stoten

(zer)stoßen

sto·ten¹ <stootte/stiet, h./i. gestoten> [stotə(n)] VB vb intr

1. stoten (horten: wagens e.d.):

stoten

stoßen

stoten

rütteln

stoten

rucken

op die weg stoot het erg

auf dieser Straße wird man durchgerüttelt

2. stoten (aanstoot geven):

stoten

schockieren

stoten

anstößig sein

die uitdrukkingen stoten

diese Ausdrücke sind anstößig

die uitdrukkingen stoten

diese Ausdrücke erregen Anstoß

3. stoten (botsen):

stoten

stoßen

op de vijand stoten

auf den Feind stoßen

op/tegen iets stoten

an/gegen etw acc stoßen

ge·sto·ven VB

gestoven volt. deelw. van stuiven¹, stuiven²

Vedi anche: stuiven , stuiven

stui·ven² <stoof, h. gestoven> [stœyvə(n)] VB vb impers ww (in deeltjes opvliegen)

stuiven

stauben

stuiven

stieben

het stuift hier verschrikkelijk

es staubt hier fürchterlich

stui·ven¹ <stoof, h./i. gestoven> [stœyvə(n)] VB vb intr

1. stuiven (waaien):

stuiven

stauben

stuiven

stäuben

stuiven

stieben

het zand stoof in mijn ogen

der Sand stob mir in die Augen

de sneeuw stuift tegen de ramen

der Schnee stiebt gegen die Fenster

2. stuiven (met grote snelheid voortbewegen):

stuiven

flitzen

stuiven

sausen

zij stoof de deur uit

sie flitzte [o. schoss] zur Tür hinaus

uit elkaar stuiven

auseinanderstieben

uit elkaar stuiven

auseinanderfahren

3. stuiven (stof opjagen):

stuiven

stauben

stuiven

Staub aufwirbeln

ge·streng [ɣəstrɛŋ] AGG

gestreng

streng

op gestrenge toon

in einem strengen Ton

ge·ston·ken VB

gestonken volt. deelw. van stinken

Vedi anche: stinken

stin·ken <stonk, h. gestonken> [stɪŋkə(n)] VB vb intr

stinken

stinken

stinken (allgemeen)

(übel) riechen

stinken als een bunzing [o. als de pest]

stinken wie die Pest

het stinkt hier fig

Eigenlob stinkt

een uur in de wind stinken

drei [o. sieben] Meilen gegen den Wind stinken

erin stinken colloq (betrapt worden)

erwischt werden

erin stinken (erin lopen)

hereinfallen

ge·stor·ven VB

gestorven volt. deelw. van sterven¹, sterven², sterven³

Vedi anche: sterven , sterven , sterven

ster·ven³ <stierf, i. gestorven> [stɛrvə(n)] VB vb intr

1. sterven (doodgaan):

sterven

sterben

sterven aan een ziekte

an einer Krankheit sterben

op sterven liggen

im Sterben liegen

op sterven na dood zijn

in den letzten Zügen liegen

sterven van kou fig

vor Kälte sterben

stervende zijn

im Sterben liegen

te veel om te sterven, te weinig om te leven

zum Leben zu wenig, zum Sterben zu viel

2. sterven fig (wegkwijnen):

sterven

(ab)sterben

het woord stierf op zijn lippen

das Wort erstarb ihm auf den Lippen

ster·ven² <stierf, i. gestorven> [stɛrvə(n)] VB vb trans (op de genoemde wijze overlijden)

sterven

sterben

een stille dood sterven fig

einschlafen

een zachte dood sterven

einen sanften [o. schönen] Tod haben

een natuurlijke dood sterven

eines natürlichen Todes sterben

ster·ven¹ <stierf, i. gestorven> [stɛrvə(n)] VB vb impers ww (vol zijn met)

sterven

wimmeln

het sterft hier van de vliegen

es wimmelt hier von Fliegen

ge·stre·den VB

gestreden volt. deelw. van strijden

Vedi anche: strijden

strij·den <streed, h. gestreden> [strɛidə(n)] VB vb intr

1. strijden (vechten):

strijden

kämpfen

de strijdende partijen (proces)

die streitenden Parteien

de strijdende partijen (oorlog)

die kämpfenden Parteien

tegen de dood strijden

mit dem Tode ringen

strijden voor waardering

um Anerkennung ringen

voor de vrijheid strijden

für die Freiheit kämpfen

2. strijden (twisten):

strijden

(sich) streiten

3. strijden (in tweestrijd zijn):

strijden

kämpfen

strijden

mit sich ringen

4. strijden (wedstrijd houden):

strijden

kämpfen

om de eerste plaats strijden

um den Sieg kämpfen

5. strijden (onverenigbaar zijn):

strijden

verstoßen

dat strijdt met zijn karakter

das widerstrebt seinem Charakter

dat strijdt met de goede zeden

das ist verstößt gegen die guten Sitten

ge·stre·ken VB

gestreken volt. deelw. van strijken¹, strijken²

Vedi anche: strijken , strijken

strij·ken² <streek, h./i. gestreken> [strɛikə(n)] VB vb intr

1. strijken (zich laten gladmaken):

strijken

sich bügeln (lassen)

2. strijken (bespelen):

strijken

streichen

3. strijken (gaan langs, over):

strijken

streichen

strijken

streifen

haar adem streek langs zijn gezicht

ihr Atem streifte sein Gesicht

de zwaluwen strijken over het water

die Schwalben streichen über das Wasser

met de prijs/de eer (gaan) strijken

den Preis davontragen/den Ruhm einstreichen

strij·ken¹ <streek, h. gestreken> [strɛikə(n)] VB vb trans

1. strijken (met een strijkende beweging aanraken):

strijken

streichen

strijken

anstreifen

strijken

entlangfahren

met de hand langs zijn kin strijken

sich dat mit der Hand übers Kinn streichen

iem over de haren strijken

jdm über die Haare streichen [o. fahren]

2. strijken ((textiel) gladmaken):

strijken

bügeln

3. strijken (met een strijkende beweging verplaatsen, veranderen):

strijken

streichen

kreukels uit het papier strijken

zerknittertes Papier glätten

mosterd over de kaas strijken

den Käse mit Senf bestreichen

4. strijken:

strijken (laten zakken)

herunterholen

strijken (laten zakken)

niederholen

strijken (vlag)

streichen

strijken (vlag)

einholen

de mast/zeilen strijken

den Mast umlegen/die Segel einziehen [o. herunterholen]

5. strijken (dichtsmeren):

strijken

verstreichen

strijken

verschmieren

voegen strijken

Fugen verschmieren

6. strijken:

strijken (met een strijkijzer: aanbrengen op iets)

(auf)bügeln

strijken (met een strijkijzer: iets verwijderen)

ausbügeln

plooien uit een rok strijken

Falten aus einem Rock bügeln

ges·te <geste|s> [ʒɛstə] SOST f

1. geste (lichaam):

geste

Geste f

geste

Gebärde f

2. geste fig:

geste

Geste f

Cerca nel dizionario

olandese

Traduzioni di „gesteggel“ nel dizionario olandese » tedesco

ge·ste·gen VB

gestegen volt. deelw. van stijgen

Vedi anche: stijgen

stij·gen <steeg, i. gestegen> [stɛiɣə(n)] VB vb intr

ge·ste·ven VB

gesteven volt. deelw. van stijven¹, stijven²

Vedi anche: stijven , stijven

stij·ven2 <stijfde, h. gestijfd> [stɛivə(n)] VB vb trans

1. stijven (versterken):

2. stijven (stijf maken):

stij·ven1 <steef, h. gesteven> [stɛivə(n)] VB vb trans (met stijfsel bewerken)

ge·stom·mel [ɣəstɔməl] SOST nt geen pl

steg·ge·len VB vb intr

steggelen → stechelen

Vedi anche: stechelen

ste·che·len <stechelde, h. gestecheld> [stɛxələ(n)] VB vb intr

1. stechelen:

2. stechelen (vals spelen):

ge·steen·te <gesteente|n, gesteente|s> [ɣəstentə] SOST nt

1. gesteente (steen(achtige delfstof)):

2. gesteente (edele stenen):

ge·stal·te <gestalte|n, gestalte|s> [ɣəstɑltə] SOST f

1. gestalte (figuur):

2. gestalte (gedaante):

ge·sto·ken VB

gestoken volt. deelw. van steken¹, steken²

Vedi anche: steken , steken

ste·ken2 [stekə(n)] VB vb intr

1. steken (vastzitten):

2. steken (in iets, ergens zijn):

3. steken (gevoel van pijn veroorzaken):

4. steken (doorborend kijken):

5. steken (erop aan komen):

6. steken (stekende beweging maken):

ste·ken1 <stak, h. gestoken> [stekə(n)] VB vb trans

1. steken (verwonden):

2. steken (plaatsen):

3. steken (in een plaats, richting, toestand brengen):

4. steken (uitspitten):

5. steken:

6. steken (grieven):

ge·sto·len VB

gestolen volt. deelw. van stelen

Vedi anche: stelen

ste·len <stal, h. gestolen> [stelə(n)] VB vb trans

ge·sto·ten VB

gestoten volt. deelw. van stoten¹, stoten², stoten³

Vedi anche: stoten , stoten , stoten

sto·ten3 <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] VB wk ww zich stoten

1. stoten (botsen):

2. stoten (zich ergeren):

sto·ten2 <stootte/stiet, h. gestoten> [stotə(n)] VB vb trans

1. stoten (duwen):

2. stoten (door botsen bezeren):

3. stoten (stampen):

sto·ten1 <stootte/stiet, h./i. gestoten> [stotə(n)] VB vb intr

1. stoten (horten: wagens e.d.):

2. stoten (aanstoot geven):

3. stoten (botsen):

ge·sto·ven VB

gestoven volt. deelw. van stuiven¹, stuiven²

Vedi anche: stuiven , stuiven

stui·ven2 <stoof, h. gestoven> [stœyvə(n)] VB vb impers ww (in deeltjes opvliegen)

stui·ven1 <stoof, h./i. gestoven> [stœyvə(n)] VB vb intr

1. stuiven (waaien):

2. stuiven (met grote snelheid voortbewegen):

3. stuiven (stof opjagen):

ge·streng [ɣəstrɛŋ] AGG

ge·ston·ken VB

gestonken volt. deelw. van stinken

Vedi anche: stinken

stin·ken <stonk, h. gestonken> [stɪŋkə(n)] VB vb intr

ge·stor·ven VB

gestorven volt. deelw. van sterven¹, sterven², sterven³

Vedi anche: sterven , sterven , sterven

ster·ven3 <stierf, i. gestorven> [stɛrvə(n)] VB vb intr

1. sterven (doodgaan):

2. sterven fig (wegkwijnen):

ster·ven2 <stierf, i. gestorven> [stɛrvə(n)] VB vb trans (op de genoemde wijze overlijden)

stij·ven² <stijfde, h. gestijfd> [stɛivə(n)] VB vb trans

stij·ven¹ <steef, h. gesteven> [stɛivə(n)] VB vb trans (met stijfsel bewerken)

ste·ken² [stekə(n)] VB vb intr

ste·ken¹ <stak, h. gestoken> [stekə(n)] VB vb trans

sto·ten³ <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] VB wk ww zich stoten

sto·ten² <stootte/stiet, h. gestoten> [stotə(n)] VB vb trans

sto·ten¹ <stootte/stiet, h./i. gestoten> [stotə(n)] VB vb intr

stui·ven² <stoof, h. gestoven> [stœyvə(n)] VB vb impers ww (in deeltjes opvliegen)

stui·ven¹ <stoof, h./i. gestoven> [stœyvə(n)] VB vb intr

ster·ven³ <stierf, i. gestorven> [stɛrvə(n)] VB vb intr

ster·ven² <stierf, i. gestorven> [stɛrvə(n)] VB vb trans (op de genoemde wijze overlijden)

ster·ven¹ <stierf, i. gestorven> [stɛrvə(n)] VB vb impers ww (vol zijn met)

strij·ken² <streek, h./i. gestreken> [strɛikə(n)] VB vb intr

strij·ken¹ <streek, h. gestreken> [strɛikə(n)] VB vb trans